Door Luuk Wesselo
Wie zijn toch die jonge honden die door het X-gebouw hollen? Die ijverige studenten mét energie en zónder vertraging? ‘Brugklas Bart’ Sollman behoort tot deze jonge en onbezonnen groep eerstejaars, maar dat is natuurlijk niet de enige reden om hem eens stevig te ondervragen!
Deel 1
Bart, dit is natuurlijk nog jouw eerste periode op de opleiding. Hoe zijn die eerste zes à zeven weken voor jou geweest?
Ik vind de theorie die we moeten leren vrij makkelijk en ik heb het idee dat ik veel al geleerd heb op de middelbare school. Daar moet je even doorheen bijten, maar van vakken als Onderzoek en Journalistiek weet je natuurlijk nog wat minder af.
Economie en Politiek vind ik echt heel leuk. Ik heb ook getwijfeld of ik niet Bedrijfskunde of iets als Politicologie moest gaan doen.
Ik werd op de middelbare school soms belemmerd
Waarom heb je dan uiteindelijk toch voor Journalistiek gekozen?
Ik denk dat ik hier mijn creativiteit beter kwijt kan. Op de middelbare school moest je altijd binnen de hokjes werken, daar liep ik wel eens tegenaan. Daar hou ik niet zo van en dat is een paar keer wel tegen me gebruikt. Ik werd daarin soms belemmerd.
Hier word je daar iets meer in losgelaten. Deze praktijkweek heb ik geen normaal video-item gemaakt, maar gevlogd op de Nationale Bokbierdag in Zutphen. Dat vind ik veel leuker.
Hoe is die praktijkweek voor de rest verlopen?
Ik vond het reuze meevallen. We zaten alleen op de picknickbanken op X2, dat was echt kut. Je krijgt van alle kanten veel te veel impulsen en je moet echt met een koptelefoon op gaan werken. Die vlog had ik zondag gelukkig al gemaakt en uiteindelijk was ik dinsdag al klaar.
Hoe heb je de rest van de week nog ingevuld?
Ik heb veel geprobeerd om aan de teamspirit te werken en de anderen te helpen. Dan ga je kijken of je wat last van de schouders van de chefs kunt afhalen en of je ergens je hulp aan kunt bieden. Ik heb nogal een uitgesproken karakter, dit is dan misschien één van de goede dingen.
Je speelde in Brugklas – daar komen we zometeen nog op terug – en je stond al eens met een microfoon van Fox Sports op het voetbalveld. Waar komt die interesse voor de cameralens vandaan?
Ik heb werkelijk geen idee. Ik ben ooit begonnen met een rol in de laatste Spangas-film. Voor grotere groepen presenteren vond ik altijd al leuk en na de eindmusical in groep acht heb ik die interesse voor acteren misschien ontwikkeld. Het is niet zo dat ik altijd al voor de camera heb willen staan, maar via Facebook ben ik toen bij die filmrol terechtgekomen. “Goh, jij bent ook wel iemand voor Brugklas”, zeiden ze daar. Vanaf daar ging ik ook de reclamewereld in.
Als ik dadelijk een grote rol krijg, weet ik wel waar ik al eerste mee stop
Denk dat je dat je acteerwerk en deze studie in de toekomst lastig te combineren zijn?
De tijd die ik er nu aan kwijt ben is heel verschillend, dat is de reden dat ik ook gewoon nog steeds in een restaurant werk. Je weet niet wanneer je veel of weinig werkt hebt, het is heel onregelmatig. Het is nu nog prima te combineren. Maar als ik dadelijk een grote rol krijg, weet ik wel waar ik als eerste mee stop.
Je hebt ook nog meegedaan aan een Mister-verkiezing. Is er iets wat je niet leuk vindt?
Nou, die Mister-verkiezing vond ik niet zo heel leuk. Eens in de zoveel tijd moet ik mijn profielen updaten en moeten er nieuwe castingfoto’s worden gemaakt. Die fotograaf wilde me toen hebben voor Mister International Netherlands. Ik heb er een hoop toffe foto’s aan overgehouden, maar het is totaal niet mijn wereld. Die jongens zitten allemaal in de sportschool en zo afgetraind ben ik niet.
Hoe zijn de mensen in dat wereldje?
In je gezicht zijn ze heel leuk, maar daarachter is het allemaal heel kut. Als je op de foto’s ook ziet hoe ongemakkelijk het voor mij is om op een podium voor vijfhonderd man in m’n ballenknijper te staan… Dat is niet mijn ding, zo’n ordinaire vleeskeuring. Ik word liever op inhoud beoordeeld.
Waar zie jij jezelf over vijf jaar?
Ik heb qua toekomstbeeld totaal geen idee. Ik zou het leuk vinden als ik een grote rol in een film of serie weet te krijgen. Dat ik van acteren m’n werk kan maken.
Het lijkt me heel leuk om acteren en presenteren te combineren. Mijn doel is eigenlijk om een persoonlijkheid te worden. Iemand die van alles doet, maar waarvan je eigenlijk al niet meer weet waar hij bekend van is.
Ik wil het liefst het pad van Jan Versteegh volgen, ik heb daar met hem ook over gesproken. Hij is natuurlijk begonnen bij PowNews, wat perfect bij mij past. Daarna ging hij naar Spuiten en Slikken, ook een programma wat ik erg leuk vind.
Dilemma’s
Informatief of amuserend? Als ik echt moet kiezen, ga ik voor amuserend. Maar het liefst ga ik voor 80% amuserend en 20% informatief, bijvoorbeeld Spuiten en Slikken. In alles zit wel iets educatiefs, als je maar goed zoekt.
Teamplayer of zelfstandig? Ik heb een vrij groot ego, maar ik doe wel een hele hoop samen. Ik heb om me heen ook altijd wel mensen nodig die me corrigeren, helpen of inspireren. Ik heb ook tegengas nodig, want met m’n overtuigingskracht druk ik soms nog wel eens dingen door.
Als ik alles wil blijven combineren, is freelancen wel een optie
Freelancen of vast contract? Ik zou freelancen wel overwegen, want ik denk dat het misschien wel het beste bij m’n toekomst past. Als ik alles wil blijven combineren, is dat wel een optie. Anders ga ik gewoon voor een vast contract.
Je leven riskeren voor een baan of achter een bureau zitten? Als je het niet overleeft, word je in ieder geval nog herinnerd. Dan word je een held.
Kroeg of discotheek? Ik ga het liefst gewoon lekker ouwehoeren met een biertje. Ik zit elke zaterdagavond met mijn vriendengroep aan de bar. In de discotheek ben ik minder te vinden, ik heb zo’n hekel aan die kutmuziek. Ik heb alles van The Beatles op vinyl, met rapmuziek heb ik niks.
Zwolle of Ulft? Ik heb het thuis echt niet slecht hoor, maar ik ben hier nu wel bezig met het vinden van een appartement. Ik ga nu elke dag met de auto, want met de trein is het niet te doen. Naar dat stukje vrijheid wat je hebt als je op kamers zit, kijk ik wel uit.
Deel 2
Je staat hier toch ook al een beetje bekend als Brugklas Bart. Wat dacht je toen je destijds die aanbieding kreeg?
Ik ging er zonder verwachtingen in, je ziet het vanzelf wel. Ik heb er in drie seizoenen heel veel vrienden gemaakt en m’n netwerk heel erg kunnen uitbreiden. Met een aantal van hen spreek ik nog regelmatig af.
Ik hoor vaak van mensen dat ze het een slechte serie vinden, maar dat vind ik eigenlijk ook. So be it. Als ik het leuk vind, doe ik het gewoon.
Herkenbaarheid is denk ik de kracht van het programma
Afgelopen week stond je ineens met de Gouden Stuiver in je handen. Wat is volgens jou de kracht van het programma?
De verhalen zijn echt en worden herkend door de scholieren. Die verhalen worden allemaal ingestuurd en worden dan echt op kantoor gepitcht. Dan wordt het hier en daar natuurlijk wel wat aangedikt, maar het blijven echte verhalen. Die herkenbaarheid is denk ik de kracht van het programma. Wij vinden het nu heel slecht, maar die scholieren herkennen het.
De trots op wat we hebben neergezet overheerst. Wat mensen er ook van vinden, we hebben het wel met z’n allen gedaan.
“Ik speelde in de film Dunkirk een soldaat van de British Expeditionary Force. Ik zat in een boot waarin we onder meer Harry Styles aan boord trokken. Na twee volle opnameweken is die hele verhaallijn er uiteindelijk uitgeknipt. Ik zit nog wel in de trailer, maar ik baalde er wel van. Ik ben natuurlijk wel een hele mooie ervaring rijker en ik heb in ieder geval de foto’s nog!”
0 reacties