Door Cas Bakering en Luuk Wesselo
Verandering, paniek! Onze activiteitencommissie heeft sinds kort een nieuwe voorzitter, maar wat weten nu eigenlijk van deze Friese jongedame? Veel te weinig dus. De nieuwe Student van de Maand is eerstejaars Karry Tichelaar!
Karry, je zit hier als de nieuwe voorzitter van de activiteitencommissie. Heb je lang getwijfeld toen je voor deze functie werd benaderd?
Nee, dat niet. “Oh help”, dacht ik eerst. Zeker als eerstejaars en vooral omdat ik nog niet precies wist hoe het er allemaal aan toe gaat als voorzitter. Ik voelde me vooral vereerd toen Mirna me vroeg, maar tegelijkertijd dacht ik ook: “Nee, Mirna! Waarom stop je?” Maar ze had daar goede redenen voor en ik was gelijk ook enthousiast over de functie.
Waren er binnen de commissie nog meer gegadigden?
Weet ik eigenlijk niet. Mirna vroeg mij eerst persoonlijk en later is dat aan de commissie voorgesteld. Daar was ik ook nog een beetje zenuwachtig voor. Hun mening telt natuurlijk net zo goed, zij moeten ook akkoord gaan. Gelukkig waren ze het er mee eens.
“Oh help”, dacht je. Ben jij iemand die snel een sprong in het diepe waagt?
Ik doe dat redelijk snel. Zeker als het om dingen gaat die ik leuk vind of waar ik een hart voor heb. Allesbehalve school zeg maar.
Ben je tijdens de constitutieborrel nog gaan twijfelen over je nieuwe functie?
Haha, nee dat niet! De constitutieborrel was vooral één groot feestje, echt een grote gezellige puinhoop. Het was een fijne introductie als voorzitter.
Kunnen wij grote veranderingen verwachten onder jouw bewind?
Nee, eigenlijk niet. Misschien wat andere thema’s voor feestjes, maar zeker geen hele grote veranderingen.
“Oké, nu ben ik straks de verantwoordelijke”
Je wil de koers die Mirna heeft ingezet dus vooral volgen.
Precies, alleen dan met mijn eigen draai eraan. Het gaat mij er vooral om dat iedereen die in de commissie zit een hele leuke tijd heeft. En dat iedereen die naar de feesten komt, het ook naar zijn zin heeft. Dat was natuurlijk ook het doel van Mirna.
We gingen met z’n tweeën al wel vrij snel weer in gesprek over wat ik allemaal moet weten en wat er allemaal op me af gaat komen. “Oké, nu ben ik straks de verantwoordelijke”, denk je dan. Tegelijkertijd vind ik dat spannende ook wel heel erg leuk aan het voorzitterschap. We zien wel hoe het verder uit gaat pakken, het komt vast goed.
Je had op jouw middelbare school al een bestuursfunctie. Gaat dit je helpen als nieuwe voorzitter van de activiteitencommissie?
We organiseerden in de kantine feesten voor de onderbouw en in de kroegen en clubs feesten voor de bovenbouw. Alles was door en voor leerlingen, dat was wel heel vet. Toneel, dans, muziek: alles kwam voorbij.
Ik was een beetje het manusje van alles, dus ik heb in die periode veel gedaan. Ik heb moeten dealen met kroegeigenaren die nooit reageerden, dus ik ben heel erg gewend om achter mensen aan te moeten gaan en om dingen op papier te zetten. Ik denk dat die ervaring in het onderhouden van contacten en het organiseren van feesten me wel kan helpen.
Het uitvalpercentage onder de eerstejaars is elk jaar behoorlijk hoog. Hoe groot is de kans dat we binnen een half jaar weer op zoek moeten naar een nieuwe voorzitter?
School gaat altijd wat moeilijk bij mij. Niet dat ik het moeilijk vind, maar omdat ik nooit echt iets uitvoer. Ik heb een hart voor de journalistiek, vind de opleiding ook echt leuk en vind Waltertje natuurlijk geweldig. Als ik echt iets leuk vind en iets wil, zet ik wel alles op alles om het te halen. Ook al is dat op het laatste moment.
Als ik alles op alles zet, kom ik er wel
Kan je voorzitterschap hierin een soort drijfveer zijn?
Zeker, want ik wil natuurlijk niemand teleurstellen. Het zou zonde zijn als ik straks moet vertellen dat het alweer voorbij is. Aan de leukere dingen besteed ik nu eenmaal meer aandacht en daar zit ook veel meer van mijn tijd in. Dat gaat soms natuurlijk ten koste van de studie. Ik heb het altijd op het laatste moment gedaan en als ik alles op alles zet, kom ik er wel. Dan ben je ook al op de helft denk ik, met een beetje zelfvertrouwen.
Net als je SVDM-voorganger Noa ben je al aardig bekend binnen Waltertje. Is het verenigingsleven een beetje zoals je had verwacht?
Ik heb op de open dag ongeveer een uur met Demi gepraat tijdens het speeddaten. Ik had al snel het gevoel dat dit de juiste opleiding voor mij was en dat ik me dan in een groep mensen zou bevinden waar ik bij wilde horen. Deze sfeer is hoe ik het ken van de middelbare school, alleen dan met wat meer feesten.
Op de middelbare school wordt je verteld dat het verenigingsleven funest en verschrikkelijk is. Die verwachting had ik hier bij Waltertje al niet, zeker niet na die speeddate. Ik wist vrij zeker dat ik me thuis zou voelen bij deze vereniging.
Dilemma’s
Denken of doen? Door te doen kom je veel meer te weten dan door alleen over zaken na te denken. Natuurlijk is denken belangrijk, maar als je iets niet in de praktijk brengt… Weloverwogen beslissingen maken doe ik vooral als er veel op het spel staat.
Kroeg of discotheek? Ik hou echt heel erg van in de kroeg zitten. Slap ouwehoeren, Nederlandstalige muziek op de achtergrond. Maar als er bij mij genoeg drank in zit, vind ik een dansje ook wel erg fijn. Maar als ik dan moet kiezen: de kroeg.
Bier of Berenburg Cola? Die is wel een beetje lastig, maar dan ga ik toch voor bier. Ik ben een keer zo verschrikkelijk slecht gegaan op Berenburg, voor de ogen van mijn ouders en officieel bestuur. Ik heb er toen voor gezorgd dat het Wapen van Leeuwarden een nieuwe tuinset nodig had. Ik hou wel erg van Berenburg en ik drink het nog regelmatig, maar toch kies ik dan voor bier. Daar kun je het ook wat langer op volhouden.
Zingen of dansen? Ik trek sowieso mijn strot wel open, of het nou klinkt of niet. Dat boeit me niet. Dansen deed ik vroeger al veel en dat doe ik nu ook toch net iets meer. Een combinatie van de twee kan natuurlijk ook, zelfs zonder drank!
Ik vind het belangrijk om het hele verhaal te vertellen
Geschreven of audiovisueel? Audiovisueel. Dat wist ik al voordat ik op de opleiding kwam. Om eerlijk te zijn ben ik slecht in de Nederlandse taal en mijn hoofd gaat altijd te snel. Ik wil heel graag een verhaal vertellen, maar ik sla dan woorden over. Dan is het voor de ander totaal niet duidelijk. Er zullen heel veel mensen naar moeten kijken en het na moeten lezen voordat ik een goed stuk heb.
Ik kan er met audiovisuele journalistiek denk ik wat meer mijn eigen draai aan geven. Het liefst in de vorm van documentaires, want dan heb je de ruimte om alles goed uit te zoeken. Dan kun je alle details meepakken. Ik vind het belangrijk om het hele verhaal te vertellen.
Je vindt schrijven dus lastig. Heeft dat je wel eens aan het twijfelen gebracht, kijkend naar deze studie?
Ik had dat afgelopen semester heel erg. “Als het schrijven van korte nieuwsberichtjes echt het enige is wat we gaan doen, waarom doe ik dit dan?” Maar ja, je moet natuurlijk wel je punten halen… Ik weet wel dat zodra ik de audiovisuele kant kies, het voor mij veel leuker wordt. Dat houdt je dan wel gemotiveerd.
We mogen wel stellen dat je een excentriek persoon bent. Is dat volgens jou belangrijk binnen de journalistiek?
Ik denk wel dat je dan een streepje voor hebt. Als je jezelf bent en in mijn geval altijd wat te zeggen hebt en een beetje een gek persoon bent… Ik denk dat het belangrijk is om je werk vanuit jezelf te brengen. Mensen zullen er altijd wat over te zeggen hebben, maar wie weet slaat het aan.
Je bent fanatiek skûtsjesiler. Een familietraditie?
Klopt! Ja, ik ben er echt mee opgegroeid. Mijn ouders hebben elkaar zo ontmoet en ik heb ook schippersbloed in me. Vanaf het moment dat ik geen zwemvest meer hoefde te dragen, ging ik mee. Op een gegeven moment wilde ik ook mee gaan doen aan wedstrijden. Je deelt samen één passie en dat is heel erg mooi.
Je hebt inmiddels een kamer in Zwolle. Ga je nog vaak terug naar Leeuwarden?
Nee, ik zit meestal hier. Als ik echt iets te doen heb in Leeuwarden, ga ik er wel heen. Ik vind het fijn om m’n ouders af en toe te zien, maar ik heb nu hier m’n leventje.
Hier begint m’n leven net
Wat is het grote verschil tussen de twee steden?
Ik vind het behoorlijk op elkaar lijken. Er heerst hetzelfde saamhorigheidsgevoel. Het grootste verschil is dat ik in Leeuwarden ben geboren en getogen en dat daar heel veel herinneringen liggen. Hier begint m’n leven net.
Wanneer is je studententijd voor jou geslaagd?
Als ik mezelf tot de persoon die ik wil zijn heb kunnen ontwikkelen, leuke en geweldige mensen heb mogen ontmoeten en kan terugkijken op een heel mooi hoofdstuk in mijn leven.
Ik werd door mijn decaan best tegengewerkt in mijn studiekeuze. Als je gymnasium hebt gedaan, wordt er van je verwacht dat je naar de universiteit gaat. Ik heb toen echt enorm gestreden voor hbo-voorlichtingen op school, want ik wilde Journalistiek gaan studeren.
Door die speeddate wist ik dat ik me hier thuis zou voelen. Dat was echt het enige zetje wat ik nog nodig had. Ik wist dat het goed zou komen als ik hierheen zou gaan.
0 reacties