Door: Mirna Wiggers
Huh, twee Studenten van de Maand? Jazeker! Net als vorig jaar is het tijd voor een voorzittersduo-interview. Lenna en Jaike zijn namelijk allebei kort geleden geridderd tot een dergelijke functie. De eerste van de activiteitencommissie, de tweede van de communicatiecommissie. Beide geen onbekende gezichten binnen de vereniging, tijd om ze eens te bestoken met vragen!
Lenna en Jaike, welkom aan tafel. Omschrijf elkaar eens in twee zinnen:
Jaike: “Oeh superleuk! Lenna omschrijven in twee zinnen! –Lange stilte- Ik vind het toch erg lastig. Je bent in ieder geval heel lief en een stuk minder chaotisch dan ik dacht. Eerst dacht ik echt ‘whoa die Lenna is echt een stoere chick’. Toen kwam ik bij jou thuis en ineens bleek je echt een huismoeder te zijn. Supernetjes en zorgzaam. Wat trouwens op een bepaalde manier ook wel stoer is. Badass Lenna.
Lenna: “Nou meid, ik dacht ook dat jij chaotisch was en dat bleek wel te kloppen. Maar wel een superlieve, schattige chaoot. Iedereen denkt altijd dat jij 100% een lieverdje bent, maar ook jij bent best wel badass.”
Terwijl ik ademhaal om mijn volgende vraag te stellen, gooit Jaike nog gauw twee feitjes op tafel.
“OH en Lenna kan kapsalon eten als een gek, echt niet normaal. En ze plukt altijd haren van iedereens kleren af.”
Lenna: “Ik kan dit inderdaad niet ontkennen.” Lenna plukt een paar haren van Jaikes schouders.
Lenna, jij bent sinds kort actiecomvoorzitter. Hoe is dat zo gekomen?
“Karry was afgelopen tijd natuurlijk de voorzitter, maar ze besloot te stoppen met de studie. Ik voelde toen al een beetje aankomen dat ze mij wilde gaan vragen, en dat deed ze toen ook. Er was bij mij eerst wel wat twijfel. Ik heb vorig jaar maar net genoeg punten weten te halen en ik had nog nooit eerder bedacht om voorzitter te willen zijn. Na wat wikken en wegen heb ik het toch gedaan. Vooral omdat ik me realiseerde dat mijn schoolprestaties vorig jaar eigenlijk alleen maar aan mijn motivatie lagen en niet aan het gebrek aan tijd. Dus voorzitter zijn paste toen wel in het plaatje, en dat brengt ons hier. Ik ben nog steeds erg blij met de keuze.”
En Jaike, hoe ben jij ineens voorzitter van de comcie?
“Ik had eigenlijk ook nooit van te voren bedacht dat ik voorzitter van een commissie wilde worden, tot Diego mij ongeveer een half jaar geleden begon te stalken. Toen het duidelijk werd dat hij op stage ging heeft hij mij eigenlijk direct al benaderd. Maar het ging een beetje zo van ‘haha ja Jaike jij wordt wel mijn opvolger hè!?!’ en dat bleef dus een maand of vier doorgaan, tot hij het serieus vroeg. Ook ik twijfelde, ik vond mezelf namelijk niet echt een voorzitter. Het leek me lastig om streng te zijn als het bijvoorbeeld aankomt op deadlines of over het orde houden tijdens vergaderingen. Uiteindelijk besloot ik dat gewoon te zien als uitdaging en ik ben achteraf, net als Lenna, blij dat ik het wel gedaan heb! Het is soms nog steeds lastig om streng te zijn en vooral orde houden is echt work in progress, maar het is wel altijd gezellig en ik vervul mijn rol met veel plezier.”
Hebben jullie (wat activiteiten/publicaties betreft) wilde plannen voor komend jaar?
Lenna: “Wij willen echt heel graag een dik themafeest geven, met verkleding en alles. Ik ga nog niet vertellen wat het is, maar de eerste stapjes zijn al gezet.”
Jaike: “Ik zit even te denken, maar weet niet echt iets bijzonders. Het sinterkerstjournaal komt er weer aan, daar wil ik wel echt iets leuks van maken. Verder niet echt grootse of wilde plannen, ik wil eigenlijk vooral het succes van de commissie voortzetten en eventueel nog vergroten.” Lenna plukt ondertussen weer wat haren.
Jaike, jouw Waltertjedebuut was in een Doggybag vorig jaar. We troffen toen op jouw kamer beschimmelde broodjes aan. Hoe gaat het nu met je?
Lenna: “Dit is dus waar ik op doelde met chaotisch. Ze vergeet serieus dat ze die broodjes daar bewaart en dan krijg je dit soort taferelen.”
Jaike: “Nou jongens, ik ben wel echt netter geworden. Ik heb een heel systeem wat opruimen betreft. Maandags ruim ik altijd op, dan op donderdag gaan we vaak bier drinken bij mij dus dan gaat de boel weer overkop. Vrijdags ben ik brak dus ruim ik niet op. Dan in het weekend is de zooi op zijn climax, maar dan is het al weer bijna maandag dus wacht ik tot dan met opruimen. En als het dan weer maandag is begint het cirkeltje opnieuw. Ik vind oprecht dat het meevalt, ik had van tevoren verwacht dat ik nooit meer de vloer van m’n kamer zou zien.”
Jullie zijn allebei net begonnen in het tweede jaar, hoe is dat?
Lenna: “Persoonlijk vind ik het best wel klote. Ze hebben het hele programma van het tweede jaar omgegooid, wat inhoudt dat we drie weken theorie hebben en daarna praktijk tot het eind van de periode. Ik vind dat echt naar, maar dat is wat ik zelf vind.”
Jaike: “Dat aspect vind ik wel echt dom, het klopt niet helemaal. Wij hadden op dinsdagmiddag onze laatste les van een bepaald vak en daar gelijk die woensdag al een tentamen van. Maar verder vind ik de opleiding nog wel echt leuk, ook als ik kijk naar wat ik later wil worden sluit het nog steeds goed aan. Ik kan hier lekker mijn eigen ding doen. ’t Is gewoon irritant dat wij een testjaar zijn.”
Lenna: “Inderdaad, het is nog zo chaotisch. Niemand van school weet iets zeker over hoe de gang van zaken nou is. Ik twijfel wel eens over de opleiding. Ik vind het wel oké, maar niet heel fantastisch. Ik zie mezelf gewoon niet echt journalist worden. Dus ik moet nog even kijken hoe dat gaat aflopen. Ben voorlopig nog niet van plan om te stoppen hoor, maar ik kan helaas niet zo positief zijn als Jaike. Bijna niemand kan dat overigens, denk ik.”
Jaike kijkt semi-beledigd, maar schiet dan al snel in de lach. Hoe kan ze ook anders.
Jaike, jouw meest recente woonplaats is Harlingen. Was de afstand tot Zwolle de grootste reden om op kamers te gaan?
“Natuurlijk speelde de reistijd een rol, het was gewoon niet te doen om iedere dag op en neer te gaan. Maar verder wilde ik gewoon weg uit Harlingen. Ik wilde echt op kamers, het leek me zo leuk en gezellig. Mijn moeder vond het heel jammer dat ik wegging, ze heeft me zelfs proberen om te kopen met een auto, want ‘dan reis je er veel minder lang over’. Laatst vertelde ze me trouwens dat ze over mijn vertrek heen was, dus dat is wel positief. Denk ik.”
Lenna, voor jou geldt hetzelfde. Je woonde vlak bij Dokkum, dus dat was ook niet te reizen.
“Klopt, van deur tot deur zou ik 2.5 uur onderweg zijn. Maar net als Jaike wilde ik verder ook gewoon graag op kamers. Ik ben dan ook superblij met het huis waar ik nu woon. Een heel huis met zijn drieën is echt ideaal. Het enige nadeel is eigenlijk dat het zo ver weg is van alles (het huis staat in Zwolle-Zuid, inderdaad het einde van de wereld, red.).”
Jaike: “Ik heb trouwens wel echt zo’n studentenhuis met alleen maar m’n kamer voor mezelf en de rest gedeeld. Ik vind dat wel gezellig, ik red me prima zo op m’n kamertje. Alleen de wc is wel een dingetje.”
Lenna: “Inderdaad ja, elke keer als ik bij jou moet plassen Jaik, denk ik: Hmm…”.
Jaike: “Ik zal het even toelichten.”
Er volgt een bijzonder lang verhaal. Veel emotie en veel zinnen die net zo moeizaam lopen als het jong van een giraf in de eerste uren van zijn leven. Wat ik er van begreep is dat de wc bij Jaike in de badkamer is, dat die badkamer niet veel groter dan 2 vierkante meter blijkt en dat je daarom door de douche heen moet om bij het toilet te arriveren.
“Dus ja, dat eigenlijk. Het went wel, maar handig is anders.”
Jaike, jij bent actief bij platform Echt Erik. Wat doe je daar zoal?
“Actief vind ik wel een groot woord. Ik heb af en toe met Wouter een filmpje gemaakt, en laatst een radio-uitzending. Verder valt dat actieve wel mee. Het lijkt me heel erg leuk om zulke dingen meer te doen, maar waar haal je de tijd vandaan? Ik moet ook werken voor mijn geld, met ervaring kun je jammer genoeg je huur niet betalen.
Dus je zou graag van zulke dingen rond kunnen komen?
“Ja, dat lijkt met echt top. Ik wil dat later ook echt wel graag, gewoon rondkomen van alleen journalistiek. Voor nu is Echt Erik vooral goed voor mijn ervaring.”
Lenna, ben jij buiten school ook actief in de journalistiek?
“Nee, echt nul. Het is nog niet echt op mijn pad gekomen, maar ik ben er zelf dan ook niet naar op zoek gegaan. Regionale omroepen en dat soort kleinere organisaties trekken mij niet, dus dan wordt het al best lastig om iets te vinden dat je buiten school en werk om kunt doen. Als ik later in de journalistiek eindig maak ik het liefst documentaires of word ik buitenlandcorrespondent. Dat zijn twee dingen waar je nu nog niet echt simpel voor kunt bijklussen.”
DILEMMA’S:
Voor of achter de schermen?
De voorkeur is niet heel groot, maar onder druk maken beide dames dezelfde keuze.
Lenna: “Niet een hele specifieke voorkeur, maar als ik moet kiezen liever achter. Zelf dingen maken en bedenken doe ik liever dan een anders idee uitvoeren voor een camera.”
Jaike: “Ik heb ook niet echt voorkeur. Af en toe met je kop op tv is prima, maar ik zou niet echt bewust presentator worden.”
Zelf koken of thuisbezorgd?
Jaike: Ik vind koken echt leuk. Samen koken doe ik niet vaak, ik leef een beetje langs m’n huisgenoot heen. Er zijn altijd wel mensen waarmee ik samen zou kunnen eten, maar ik vind het wel een fijn momentje voor mezelf eigenlijk.
Lenna: “Ik vind koken ook echt leuk, zoals een ware huismoeder betaamt. Ik kook vooral als ik eigenlijk geen tijd heb juist uitgebreid. Dan kan ik lekker andere dingen uitstellen en me toch nuttig voelen. We eten bij ons vaak wel met zijn allen. Of in ieder geval met wie er thuis zijn. Ben je thuis, dan eet je mee. Als ik aan het koken ben staat Netflix altijd aan trouwens. Ook als ik me klaarmaak om de deur uit te gaan of als ik mijn tanden poets. Eigenlijk kijk ik gewoon 24/7 series.”
Jaike: “SAME. Ik heb na het stappen ook echt een ritueeltje. Dan ga ik lekker snacken en een serie kijken voor ik ga slapen. Heerlijk vind ik dat.”
Je leven riskeren voor een baan of achter een bureau verstoffen?
Lenna: “Liever het eerste, ik hou wel van een risico nemen.”
Jaike: “Ik ga voor het bureau. Redactiewerk lijkt me sowieso leuk, dat is toevallig bureauwerk. Ik wil echt niet per se m’n hele leven op m’n kont zitten hoor, maar als ik moet kiezen ga ik daar wel voor.”
Lenna: “Nee, ik ga wel echt liever dood dan op m’n kont de hele dag voor de rest van mijn leven.”
Activiteitencommissie of communicatiecommissie?
Lenna: Acticom, natuurlijk.
Jaike: Comcie, duidelijk.
Lenna: “Bij ons is het vaak aan de rustige kant, maar het gaat gewoon goed. Dat is best wel chill. Iedereen doet echt zijn best, dat is fijn. Verder houden ze bij mij ook gewoon hun mond als ik dat vraag, dat is plezierig. Ja, ik ben blij met mijn commissie.”
Jaike: “Bij jullie is het inderdaad wel een stuk rustiger. Wij hebben echt heel veel testosteron. Als er meer meiden zouden zijn en wat minder jongens zou het geschreeuw en het haantjesgedrag een stuk minder zijn denk ik. Jantje*, Pietje* en Klaasje* schreeuwen echt altijd. Joep* is pleitte, godzijdank. Hij had ook zo veel kabaal altijd. De vergaderingen zijn bij ons altijd heel chaotisch, maar wel supergezellig. En ondanks al het geschreeuw hou ik wel van m’n commissie.”
(*: deze namen zijn geredigeerd om de veiligheid van Jaike te waarborgen. De echte namen zijn bekend bij de redactie)
0 reacties