Door: Mirna Wiggers
Kersverse Externus, sinds twee weken inwoner van Zwolle, heeft twee ongelijke neusgaten en is zelfstandig visagist: vandaag schuift Kaziwa Nedjabat bij ons aan tafel als Student van de Maand!
Kaziwa, een kleine maand geleden werd jij ingestemd als Externus van onze mooie vereniging. Wanneer kwam voor jou het moment dat je dacht: ‘Ja, dit wil ik!’?
“Dat kwam eigenlijk tijdens die introductieweek al. Ik werd de eerste dag met open armen ontvangen en het was gelijk goed. Hoe de Walters die week met elkaar omgingen, hoe de crewleden onderling samenwerkten. Ik had eigenlijk al vrij snel het gevoel dat ik betrokken wilde zijn bij deze vereniging, dus meer doen dan de evenementen bezoeken. Toen kwam het bericht dat er een paar functies vrijkwamen in het bestuur, waaronder Externus. Ik las wat er bij die functie komt kijken en dacht: ‘Yes, dit ga ik doen!’”
Waarom wilde je zo graag de rol van Externus bekleden?
“Ik heb mijn eigen bedrijfje als visagist en heb daardoor goed leren netwerken. Ik denk dat netwerken een van de belangrijkste taken is als Externus, dus dat past goed bij mij. Verder sprak het me aan dat je binnen die functie ook veel contacten opbouwt buiten de vereniging, dat is natuurlijk ook gewoon leuk.”
Hoe zijn je eerste weken in het bestuur bevallen?
“Het is pittig, maar heel leuk. We zijn erg druk met leren hoe we op ons best kunnen functioneren, maar dat is lastig omdat we met drie eerstejaars zijn binnengekomen. Wij moeten überhaupt nog leren hoe de hele vereniging en alles daaromheen in elkaar steekt. Daarnaast is iedereen natuurlijk gewisseld van functie, niemand doet meer hetzelfde. Je moet dan een goede dynamiek zien op te bouwen in het bestuur. We leren iedere dag enorm veel en dat is superleuk, maar het vraagt wel veel van je.”
Je woont nu iets meer dan twee weken in Zwolle, wilde je graag op kamers?
“Ik kom uit Amersfoort dus ik had het wel kunnen reizen iedere dag, maar ik wilde inderdaad graag op eigen benen staan. Ik heb het altijd goed gehad thuis, daar niet van, maar een keer is het goed geweest. In de eerste week, tijdens Winkracht, heb ik me ingeschreven bij SSH. Toen kwam ik er al snel achter dat het daar nogal lang kan duren voordat je een kamer hebt, dus ben ik via Facebook verder gaan zoeken. Uiteindelijk vond ik zo de kamer die ik nu heb.
Ik had overigens totaal niet verwacht dat ik deze kamer zou krijgen. Het hospiteren was een keer op een avond nadat ik al een dag gewerkt had. Het was een buitenklus, het regende, het was koud; vanzelfsprekend was ik dus niet echt in een goede stemming. Het was verder wel gezellig, maar ik voelde ‘m niet echt. Toen ik later een berichtje kreeg dat ik het was geworden was ik echt verrast, maar heel blij natuurlijk. Het verhuizen ging allemaal goeden nu ben ik hartstikke blij met mijn eigen plek.”
Dilemma’s
Visagie of journalistiek?
“Ik denk dat ik journalistiek langer kan volhouden zonder verveeld te raken en voor mijn gevoel kan ik er meer creativiteit in kwijt. Visagie is nog steeds een passie van me, maar niet echt als fulltime baan.”
Thuis of op kamers?
“Ik vind het heerlijk om af en toe lekker thuis te zitten, maar het zelfstandige van op kamers wonen vind ik nog fijner. Lekker zelf bepalen wat je doet. Die vrijheid is heerlijk.”
Voor of achter de schermen?
“Die vind ik lastig, ze lijken me allebei leuk. Het leukst lijkt me om mee te werken aan een tv-programma waarbij je helpt op de redactie, met de research en het script bijvoorbeeld, maar ook af en toe eens mag presenteren of iets dergelijks. Het lijkt me beide prima, eigenlijk.”
Hoe ben je eigenlijk bij journalistiek terecht gekomen?
“Op de middelbare school heb ik tweetalig vwo gevolgd, maar ik wist nooit echt wat ik wilde worden. Ik was na zes jaar lang leren er ook wel een beetje klaar mee eigenlijk, dus heb ik na het halen van mijn diploma een tussenjaar gehad. Ik werkte toen nog in de horeca, maar zag op een dag een advertentie voorbij komen voor De School van Mieke Petiet, een visagieschool in Amsterdam. Ik maakte al vaker meiden op voor gala’s en feesten en vond make-up sowieso al interessant, dus leek dit me een gave opleiding. Ik heb daar dus een korte studie gevolgd en heb me halverwege ingeschreven bij de Kamer van Koophandel omdat er betaalde opdrachten binnen begonnen te druppelen.
Eén van die betaalde opdrachten was in Hilversum, op het Media Park, in een van de tv-studio’s daar. Toen ik daar eenmaal geweest was werd ik steeds vaker door ze gevraagd en zo kreeg ik ook steeds meer mee van het wereldje achter de schermen van televisie. De regie, het filmen, de script schrijvers; ik vond het allemaal interessant. Ik sprak op een gegeven moment met een stagiaire van een programma, zij studeert ook journalistiek. Ze vertelde me daarover en toen dacht ik ‘wow, dat is echt cool’. Ik ging naar de open dagen van journalistiek in Utrecht en naar die van Windesheim. Die laatste was zoveel leuker dat ik eigenlijk niet lang meer heb nagedacht voordat ik me inschreef. En nu zijn we hier!”
Maar als je al een opleiding tot visagist hebt, waarom ben je dan ook nog hier gaan studeren?
“Ik merkte al vrij snel in het vak van visagie dat het niet iets is wat ik voor altijd wil blijven doen. In ieder geval niet fulltime. Ook al is het heel leuk, je zit best wel vast aan de richtlijnen die opdrachtgevers voor je uittekenen. Ik heb het idee dat je binnen journalistiek veel vrijer kan zijn en meer van jezelf kunt laten zien.”
Wat is jouw ideale toekomstplaatje? Een combinatie van visagie en journalistiek?
“Weet ik eigenlijk nog niet goed. Ik heb nog niet echt een heel duidelijk beeld of doel waar ik naartoe werk. Ik wil deze studie uiteraard gewoon afmaken, maar ik denk dat mijn doel gaandeweg vanzelf duidelijker wordt. Misschien ontdek ik tijdens deze studie wel iets waarvan ik niet wist dat het bestond en denk ik dan: ‘wow, dit is wat ik wil’. Ik zou het best saai vinden als ik nu al zou weten waar ik naartoe wil en ik alles daarnaar zou aanpassen.Natuurlijk is zekerheid wel fijn, maar dat heb ik ook wel in de vorm van deze studie. Ik vind het heerlijk dat ik nog opties heb nu, dat nog niet alles uitgestippeld is.”
Dus eigenlijk ben jij heel ambitieus, maar heb je nog niet echt een duidelijk doel voor ogen?
“Zo kun je het wel stellen inderdaad. Al zou ik niet snel van mezelf zeggen dat ik echt ambitieus ben. Ik doe wel veel dingen tegelijk, maar ik vind het allemaal dusdanig leuk dat het niet voelt als dingen ‘moeten’ doen. Ik haal plezier uit al mijn bezigheden, dus dan kost het minder energie. Daarnaast plan ik nooit echt jaren in het voren mijn leven, dingen komen altijd een beetje vanzelf op mijn pad. Als ik ze dan eenmaal tegengekomen ben ga ik er wel vol voor, maar ik ben gewoon niet zo’n meisje dat al vanaf kleins af aan weet wat ze wil en daar al haar aandacht op richt. Ik leef liever in het moment.”
0 reacties