Door: Floris Beernink
Terwijl wij zeuren over hoe koud het is vertelt onze ‘Hoe is het nu met-uitverkorene’ Ella, enthousiast zoals ze is, dat het bij haar ‘gewoon’ -10 is. Maar zij zit op dit moment dan ook in het land van ABBA, dure alcohol en de IKEA: Zweden. Tijdens het wachten op lekkere Zweedse gehaktballetjes heeft ze even de tijd voor ons genomen om te praten over haarzelf en wat ze nu eigenlijk doet met haar leven, bijna drie jaar na haar afstuderen.
Ella, voordat we überhaupt beginnen: kan je jezelf even kort beschrijven?
Lastige vraag, ben sowieso al niet goed in mezelf kort en bondig beschrijven, dus ik ga het proberen. Je kunt me het beste beschrijven als een jonge ambitieuze wereldburger, die ontzettend enthousiast is en reizen leuk vindt.
“Reizen vind ik leuk”, dat valt bij jou inderdaad wel op. Waarom heb je dan eigenlijk voor journalistiek gekozen en niet voor bijvoorbeeld toerisme?
Mensen denken altijd dat ik op vakantie ben, maar ik doe mijn journalistieke en beroepservaring op in het buitenland. Ik ben er nooit naartoe gegaan als een soort van vakantie. Ik heb Journalistiek juist gekozen omdat ik nieuwsgierig ben naar andere mensen, maar ook naar andere delen van de wereld, andere culturen en ga zo maar door. Die combinatie paste perfect in het curriculum van de opleiding Journalistiek.
Ging jij dan in de eerste jaren van de opleiding veel op pad buiten Zwolle? Bijvoorbeeld naar Limburg?
De reis naar Zwolle was al een wereldreis op zich, want ik kom oorspronkelijk uit Limburg!
Maar het klopt wel. M’n derde jaar heb ik dan ook volledig in het buitenland gedaan. Het eerste half jaar zat ik in Zweden op de Jönköping University. Dat was m’n Erasmustijd. Daarna had ik de smaak te pakken en heb ik er gelijk een stage aan vast geplakt. Dat was bij Discover Benelux, een tijdschrift, in Londen.
Wat vond je het leukste aan Zweden of Londen?
Als ik dit aan mensen vertel geloven ze dat niet zo. Maar Zweden vond ik echt het leukste. Jönköping is een klein stadje, maar doordat mensen uit de hele wereld daarnaartoe kwamen maakte die ervaring het leuker dan Londen. Een ander hoogtepunt tijdens mijn tijd in Zwolle was de buitenlandreis naar New York.
Over hoogtepunten gesproken, je zat ook bij Waltertje.
Ja, dat klopt.
Mis je Waltertje nog wel eens?
Zeker, ik mis Waltertje soms echt wel. Vooral de zorgeloosheid die ik had mis ik. Dat je op woensdag (toen vonden de Waltertje-feestjes nog plaats op die dag) lekker de stad in gaat. En dat je de volgende dag het je kunt permitteren om met je brakke kop de collegezalen binnen te wandelen. Dan heb je de intro nog, waarbij je naar het mysterieuze plaatsje H gaat en drie dagen met elkaar zit. Ik ben vier jaar meegegaan, eerst als kid en toen als Willie, en die verbinding die dan ontstaat vind ik zo mooi.
Heb je naast het Willie-schap ook nog andere dingen gedaan binnen Waltertje?
Ja, ik was voorzitter van de communicatiecommissie. Maar niet zo’n goede hoor. Ik deed er nog te veel dingen naast. Ik was in die tijd naast voorzitter ook nog redacteur bij een studentenprogramma, werkte bij de lokale omroep en was mijn buitenlandreis ook nog aan het inplannen. Als ik er zo op terugkijk zou ik een betere voorzitter zijn geweest als ik me meer had gefocust op één ding. Shout-out trouwens naar de commissie. Jullie maken zulke toffe dingen op social media!
En toch afgestudeerd! Heb je dat met studievertraging gedaan?
Nee, ondanks alles heb ik binnen vier jaar mijn diploma behaald. Daar moet ik wel bij zeggen dat ik een week voordat ik naar Londen vertrok nog twintig punten erbij heb gehaald.
Wat ben je na je afstuderen gaan doen?
Na m’n studie ben ik door gaan studeren. Sinds oktober heb ik mijn master International Communication & Media, afgerond aan de Jönköping University in Zweden. En per 1 februari heb ik een nieuwe baan! Het heeft eigenlijk helemaal niets met journalistiek te maken, maar wel met wat ik ontwikkeld heb op Windesheim: de buitenlandervaring. Ik ga namelijk aan de slag voor Nuffic, de Nederlandse organisatie voor internationalisering van het onderwijs. Daar ga ik studenten begeleiden met hun buitenlandstudietraject, campagnes organiseren over dat onderwerp en nog heel veel meer. Meer de communicatiekant op dus.
Kijk, dat is goed om te horen! Je gaat nu echt iets doen wat je leuk vindt toch?
Ja klopt, want studeren in het buitenland is geweldig. Maar er komen ook zoveel dingen bij kijken die je van tevoren helemaal niet verwacht. Heimwee, wat doe je met je relatie aan het einde van het semester, dat soort dingen komen allemaal voor tijdens een buitenlandsemester. Ik heb er in ieder geval zin in.
Klinkt goed, succes in ieder geval! Om dit interview af te sluiten: heb je nog een tip of wil je iemand een schop onder de kont geven of een shout-out doen naar iemand?
Eigenlijk wil ik alle studenten iets mee geven. Haal uit je studententijd, je tijd bij Waltertje of op Windesheim wat erin zit. Je hoeft niet per se naar het buitenland te gaan. Investeer lekker in jezelf. Probeer zoveel mogelijk dingen uit, want deze jaren krijg je echt niet meer terug.
Een dag na het interview kreeg ik nog een berichtje van Ella. Daarin stond dat ze haar woning in Utrecht, haar bijbaan als reisleider en drie van haar beste vriendinnen allemaal te danken heeft aan Waltertje. En dat ze ooit in een random lift ergens in het buitenland een Waltertje-sticker is tegengekomen. Waltertje is er dus eigenlijk altijd en is overal ;-).
0 reacties