Door: Mirna Wiggers
Hij is The Hunter, de dino van Waltertje, de eerste Internus ooit binnen Waltertje, vastgeroest meubilair van gebouw X, de beste in tequila shotten, ons Insta-kanon, Nummer 33 met rijst, de belichaming van ‘ga eens afstuderen’, medeoprichter van Cupam Adorant, trotse partner van Liza, monteerheld én een allemansvriend: Peter de Jager is eindelijk Student van de Maand!
Peter, het moest er toch eens van komen. Hoe voel je je bij deze nominatie?
“Haha, tja. ’t Heeft lang geduurd! Het is eigenlijk de enige reden dat ik nog op de opleiding zit. Alle gekheid op een stokje, ik voel me er prima bij. Vind het wel leuk, ben benieuwd.”
Het nieuwshaakje waardoor je nu verkozen bent tot SvdM is dat het gerucht gaat dat je je afstudeerdrempel gehaald hebt. Is het heus?
“Ik heb inderdaad wel wat ingeleverd voor die laatste punten ja. Maar aankomend halfjaar kan nog wel eens anders gaan lopen dan ik had gepland. Dat heeft met m’n werk (Editor bij de Stentor, red.) te maken. Het kan maar zo dat ik daar fatsoenlijk aan het werk kan en dan weet ik wel waar mijn prioriteiten liggen.”
Maar hoe zit het dan met ooit nog je diploma halen?
“Ja dat is wel het doel, ook omdat ik anders onterfd word door mijn ouders. Ik ben trouwens nog nooit zo gemotiveerd geweest om daadwerkelijk te gaan afstuderen, dus dat is allemaal wat cru. Als ik nou gewoon mijn papiertje al had kon ik makkelijker ja zeggen tegen werk, maar goed.”
Word je al moe van iedereen die je naar je hoofd slingert dat je moet gaan afstuderen?
“Nee, gek genoeg niet. Het is altijd een goede motivator voor me geweest. Soms is het natuurlijk irritant, vooral als je net een week keihard hebt gewerkt en er dan alsnog zo’n opmerking overheen komt. Al met al is het wel goed voor me geweest. Vooral hechte vrienden zitten wat schoolwerk betreft echt bovenop me en dat helpt me echt.”
Je gaat inmiddels al een jaar of 6 mee op onze opleiding. Ben je al die tijd actief geweest bij Waltertje?
“Ja, eigenlijk wel. Toen ik begon waren de Bruisweekintro en de Waltertje-intro nog na elkaar. Ik heb ze toen allebei gedaan en daar begon het. Tijdens die week was Ella Put mijn Willie en zij heeft mij ontzettend welkom laten voelen. Zij was op dat moment de voorzitter van de Communicatiecommissie en dat was dus ook de eerste taak die ik op me nam binnen de vereniging. Vanaf toen ben ik alle intro’s tot nu toe mee geweest, zowel als Willie als Free-Willie en een keer als Mediateam. En natuurlijk twee keer als bestuur. Ik heb nu dus ook het intro-kleurenkwartet compleet! Dat ik mijn blauwe vest een keer kwijt ben geraakt in Italië houden we hier even buiten. Na mijn twee bestuursjaren ben ik weer actief geworden binnen de Comcie, steeds een beetje met vlagen. Halfjaartje wel, halfjaartje niet.”
Je hebt twee bestuursjaren gedaan, waarbij je in je eerste jaar de eerste Internus van Waltertje ooit was. Hoe was dat?
“Het bestuur dat voorging op mijn bestuur had bedacht dat het tijd werd dat iemand de lijntjes met de commissies kort hield, een Internus dus. Het leek mij een leuke, maar ook uitdagende rol. Want hoe geef je iets vorm dat eerst nog niet bestond? Het was altijd zoeken naar de goede verhouding. Uiteindelijk heb ik altijd geprobeerd het verhaal van de commissies te verdedigen naar het bestuur, om vervolgens die reactie terug te koppelen naar de commissies. Dat werkte naar mijn idee het beste. Soms kwam je er op die manier samen uit en anders had je een van beide partijen wat uit te leggen, maar dat hoort erbij.”
Heb je genoten van je bestuursjaren?
“Ja, absoluut. Soms niet, niks is altijd alleen maar leuk. Maar dingen als een succesvol gala en een succesvolle intro is wel waardoor je weet waar je het voor doet. Vooral in communicatie heb ik veel geleerd, hoe je dingen brengt bij mensen. Als je binnen mijn bestuur ook maar iets verkeerd formuleerde kreeg je dat dubbel zo hard terug. Daardoor leer je veel en kom je als bestuur ook vooruit.”
Je bent een tijd lang de heer en meester van de Waltertje-insta geweest. Is dat iets waar je interesse ligt?
“Nee, totaal niet. Dat is dus de grap, voordat ik de Waltertje-insta deed had ik zelf niet eens Instagram. Soms denk ik dat dat juist de truc was. Omdat ik pas veel later een privé-insta had ben ik die van Waltertje gaan zien als mijn eigen account. Uitzoeken wat werkt en wat niet, hoe je een mooie feed bouwt, dat soort dingen. Inmiddels heb ik het wel weer gezien, dus heb ik het stokje overgedragen naar de volgende die er zijn ding van gaat maken.”
Je richtte ook een whiskydispuut op, samen met Jos en Joost. Waar kan ik lid worden?
“Je kunt nog steeds lid worden, echt. Officieel bestaan we nog en het zou zo zonde zijn als het echt sterft. Alleen een deel van de groep ging afstuderen en andere belangrijke dingen doen dus viel het uit elkaar. Maar de groepsapp bestaat nog en ik moet eigenlijk een keer gaan zoeken naar iemand die Cupam Adorant nieuw leven in wil blazen.”
In 2017 wonnen jullie met een delegatie van Cupam Adorant de verenigingsbokaal van Boreas. Zijn dat de dingen waar je het voor doet? Waarom Waltertje nog steeds leuk blijft?
“Eerlijk gezegd voelde de bokaal niet echt als een Waltertje-evenement. We werden ontzettend gesteund door mensen van Waltertje, maar dat was eigenlijk vooral omdat het ook goede vrienden van ons zijn. Voor mij blijft Waltertje vooral leuk door de kleine dingen die in het DNA van de vereniging zitten. Het open zijn voor iedereen, nooit iemand buitensluiten en dat niets eigenlijk te gek is.
Inmiddels krijg ik na 6 jaar wel een beetje het gevoel dat ik het allemaal al een keer gezien heb. Het nieuwe, spectaculaire is er een beetje van af. Niet dat dat erg is, want waarom zouden successen zich niet moeten herhalen. Kijk naar het gala, of de liftwedstrijden in voorgaande jaren. Al met al bevalt het me dus nog prima allemaal.”
Cupam is niet het enige wat je hebt opgericht. Hoe zit het met Uitgelicht?
“Ook dat heb ik inderdaad opgericht. Wederom met Jos en Joost, maar ook met Jermaine. Jos en Joost stopten er na één uitzending mee, Jermaine bleef. Zelf heb ik het iets meer dan een jaar in totaal gedaan. Regie, camerawerk, presenteren; eigenlijk alles wel. Ik richt vaak nieuwe dingen op omdat ik heel snel uitgekeken raak op wat er al is. Ik vind het gewoon leuk om zulke dingen uit te proberen en op die manier nieuwe leerdoelen voor jezelf op te stellen.”
Je staat onder andere bekend om je eeuwige gezeik met de ALV’s. Is het voor jou belangrijk dat zulke zaken serieus genomen worden?
Hahaha, die zat er aan te komen. Maar: ja, een ALV is het enige moment waar je als lid nog van invloed kunt zijn op de koers van het bestuur. Het is ook een van de weinige moment waarop het bestuur in gesprek gaat met haar leden, dat was in mijn bestuursjaren al zo. Ook als er bijvoorbeeld misstanden zijn voorgekomen: een ALV is het moment om daar open over te zijn. Dus om het even samen te vatten denk ik dat ALV’s serieus genomen moeten worden, maar dat het ook niet het breekpunt van het een of ander is. Het is goed dat we zulke dingen professioneel aanpakken maar uiteindelijk zijn we ook gewoon een grote vriendengroep.
Om even weg te zoomen van Waltertje: kun je vertellen wat er hier (Peters kamer, red.) aan de muur hangt?
“Zeker! Dit zijn alle racecircuits van Formule 1 seizoen 2017, in miniaturen van ijzer. Als je wil kan ik ze allemaal voor je opnoemen?”
Dat hoeft niet per se. Ben je zo’n grote F1-fan?
“Ja, al sinds 2003. Ik was toen 9 jaar oud en de eerste race die ik keek was in Brazilië, dat was een gekkenhuis op m’n TV. Op een gegeven moment heb ik gewoon bedacht ‘Hey, dit is leuk’ en ben sindsdien alles gaan volgen. Toen natuurlijk meteen het juiste team gekozen om te supporten, dat is Ferrari. Er is geen enkel ander team dat goed is, laten we eerlijk zijn. Ik vind het zo’n mooie sport om te kijken en wil ook altijd alles zien, ook in de andere klassen. Dus al zo’n 16 jaar is dat wat ik doe. Gaandeweg zijn mijn ouders ook ingestapt, zij namen me op den duur ook mee naar races om ze in het echt mee te maken. Het is leuk om mensen in mijn omgeving aan te steken met in mijn ogen de leukste sport die er is.
Heb je zelf wel eens geracet?
“Een aantal keer in het echt, ook op een paar Formule 1-circuits, maar de meeste races rijd ik virtueel. Gamen is een tweede grote hobby van me en in het begin speelde ik vooral racespellen. Vroeger had ik altijd al vrienden die ook gameden en zo rolde ik er een beetje in. Ik heb alle edities van Sony’s Playstations gehad en nagenoeg alles handhelds van Nintendo ook. Inmiddels speel ik een breed scala aan spellen op verschillende apparaten. Ik vind gamen gewoon een geweldig interessant medium, waar verhaal, spel en beeld samenkomen. Dat je door de jaren heen goed wordt in verschillende spellen zorgt er natuurlijk ook voor dat ik graag door wil spelen.
Door gamen heb ik sowieso ook goed Engels geleerd, al vanaf kleins af aan spreek je Engels met je medespelers. Ik denk dat het ook wel bijgedragen heeft aan mijn vaardigheid om in beelden te denken, wat weer handig is met mijn studie en werk. Ik zal niet zeggen dat ik door gamen een betere journalist word, maar in creatief opzicht heeft het me veel gebracht.
Trouwens, in de categorie leuke feitjes: ik ben ongeveer een jaar moderator geweest van een Pokémonforum. Pokémon was sowieso echt mijn jeugd en toen ik een jaar of 14 was kwam dit om de hoek kijken. Ik spendeerde mijn dagen aan berichten checken, advertenties laten plaatsen en users van andere Pokémonfora proberen te stelen. Dat was echt een goede tijd. Oh, en voor het geval dat iemand het zich afvraagt: Pokémon Ruby en Pokémon Sapphire waren de beste games.”
DILEMMA’S
Tequila of bier?
“Tequila. Daar word ik tenminste wel dronken van.”
Bier of whisky?
“Whisky, maar die lijkt me voor zich spreken.”
Whisky of tequila?
“Tequila drink je om d’r af te gaan, whisky omdat je het leuk vindt. Dat tweede wint het dan wel voor mij.”
Afstuderen of vertragen?
“Hahaha oei, die is pijnlijk. Mijn voorkeur gaat naar afstuderen, maar goed. Ik weet niet of dat hem komend halfjaar gaat worden.”
F1 of gamen?
“F1, met afstand. Het raceseizoen is nu precies 50 dagen gestopt en ik mis dat meer dan 50 dagen m’n controller niet aan te raken.”
Voor of achter de schermen?
“Mijn ultieme droom is regisseur worden van of meewerken aan iets groots. Dat doe ik veel liever dan voor de schermen in de belangstelling staan.”
Liza of een echt meisje?
“Met Liza heb ik in ieder geval nooit problemen. Alle keren dat ze mee was met intro heb ik zoveel aan haar gehad. Samen met haar verlegde ik grenzen en ging ik vooruit. En bovenal is ze me altijd trouw.”
Dan nu de vraag waar ik normaal ongeveer mee begin: waarom ben je journalistiek gaan studeren?
“Omdat ik op de middelbare school altijd al heel maatschappelijk betrokken was. Ik organiseerde veel, uitwisselingen en dat soort dingen. Verder zat ik in de jongerenraad van Overijssel. Met school gingen wij op studiereis naar Griekenland en op een dag stond ik bovenop de Akropolis toen het kwartje viel. Ik wilde verhalen gaan vertellen, dingen die mensen mij vertelden maar ook dingen die ik zag of meemaakte. Dat zit nog steeds in me, al vind ik het nu ook prima om mee te werken aan verhalen die niet van mezelf zijn. Long story short: ik wilde leren hoe ik verhalen kon vertellen en dat is wat deze studie je onder meer leert.”
Je werkt sinds afgelopen zomer bij de Stentor. Is dat waar je jezelf in de toekomst ook ziet werken?
“Ik weet nog niet precies waar ik heen wil. Ik wil gewoon groeien. Iets met een beetje meer verantwoordelijkheid zou leuk zijn, en in het werkveld. Op de korte termijn is mijn ambitie naam maken bij grotere bedrijven, voor de rest zien we het wel.”
Waar ben je tot nu toe het meest trots op als je terugkijkt op de afgelopen 6 jaar?
“De aftermovie van de intro toen ik mee was als mediateam. Dat deed ik toen samen met Joost en Jos en hij is echt goed gelukt. Die film is het punt waar het filmen, de liefde voor de vereniging, vriendschap en alles samenkomen.”
0 reacties