Door: Romée Scholten
Holaa lieve leden!
Het is eventjes geleden dat de meesten van jullie iets van mij hebben gehoord. Ik hoorde de verhalen al rondgaan dat jullie bang waren dat ik af zou treden. No worries, ik ga voorlopig nergens heen. Het is natuurlijk best wel opvallend dat ik ineens nooit meer in de kroeg te vinden ben, aangezien ik hier eerst elke avond met een biertje voor m’n neus zat. Dus wat is er loos??? Dat zal ik je vertellen: stage, stage en nog eens stage. Het is super tof, maar soms vergeten mensen even hoeveel tijd erin gaat zitten.
Deze kroegenjager moest ineens naar een 9-tot-5-ritme en ik zal je vertellen hoe zwaar dat was. Totaal niet. Het is wennen, maar je hebt geen idee hoeveel rust en gezondheid structuur met zich meebrengt. Tuurlijk, m’n wekker gaat om zes uur en elke keer heb ik een gesprek met het universum waarin ik me afvraag welke sukkel het ooit bedacht heeft dat een functionele dag rond deze tijden moet beginnen. Maar als ik eenmaal in de trein zit en een nap van een uur kan nemen, ben ik al vrij gekalmeerd. Af en toe komt er nog een kleine agressieaanval naar boven als ik in de bus zit met een schele kadaver achter het stuur, maar verder gaat het prima.
En hoe m’n stage is? Fucking tof, maar geloof me: de eerste paar dagen waren killing. Stage lijkt gewoon kut. Voor iedereen. Voor de tweedejaars die nu bezig zijn met hun stagedrempel en binnenkort misschien moeten beginnen, I get it. Eigenlijk heeft niemand er zin in, want waarom zou je van dit vrije leventje naar dat burgerlijke gezeik willen? En laten we eerlijk zijn, het is ook gewoon focking spannend. Nieuwe omgeving, nieuwe mensen, afstand van alles wat vertrouwd is… het klinkt als de grootste opgave van de wereld, maar geen zorgen: na twee dagen loop je naar binnen alsof je er al jaren werkt. En gun jezelf de ruimte om te wennen, maar wees niet bang om je bek open te trekken. Kansen creëer je, die worden niet in je schoot geworpen. En dat betekent dat je af en toe op je plaat moet gaan omdat je een domme opmerking maakt, maar boooeeiieee. Terwijl jij er wakker van ligt is de rest het allang vergeten.
En dit is altijd precies mijn instelling geweest. Ook hier, en het wordt beloond. Ik ben lekker mezelf as usual, wat ook gewoon mijn tip van de eeuw is hoe cliché het ook klinkt. Mensen moeten je waarderen om wie je bent, niet om hoe je je voordoet. Als je jezelf bent komt je precies op de plekken terecht waar jij hoort en waar jij je thuis voelt. En dat is mij ook gebeurd. Ik krijg veel kansen en ze zijn blij met me. Mijn vader zei ooit tegen me: “Je werkt voor het geld, niet voor de waardering. Als je het krijgt you better fucking count your blessings, want ze zijn je geen waardering verschuldigd.” En hij had gelijk. Waardering voelt goed, ook al hoor ik mezelf af en toe weerleggen waarom ik het goed doe. “Tja, ik word er voor opgeleid, dus dit is het minste wat je van me kan verwachten”, verlaat m’n mond maar al te vaak. Hoeft niet. Ik doe het goed en dat gaan jullie allemaal ook doen! I mean come on, het lastigste van mijn stage is oprecht hoe lang ik m’n scheetjes in moet houden. No joke…
Dus lieverds, no worries (of haal de slingers maar weer naar beneden): ik ga niet aftreden. Stage is tof en zodra ik thuis kom ben ik druk met de vereniging die nog steeds mijn hart heeft. Boreas. HA PRANK, of course not. Mijn basis is en blijft Waltertje en ik stop alle tijd en energie die ik over heb in de spoed-ALV. Stop ff met je zorgen maken en speculeren, de stukken komen er snel genoeg aan. En mocht je ooit thuiskomen na een dag stage en al je vrienden zeggen dat ze je missen en of je alsjeblieft komt, want ze zien je nooit. Denk dan ffkes aan me. Het is heartbreaking soms, maar ze bedoelen het goed, keep that in mind. En als je niet kan, net als dat ik soms niet kan, weet dat het niks persoonlijks is schoonheden. Ik ben gewoon druk.
Voor nu, stay in school and don’t do drugs. Geintje, ik wilde m’n veel te gevoelige speech weer kut afsluiten, want anders iel gevoel en ik ben moe gewoon.
Nee guys, doe alles lekker tranquilo. Het hoeft niet binnen vier jaar, het hoeft niet hoog op je cv te staan en je mag gewoon een schuld opbouwen. Life’s tough shit so you better fucking enjoy it in every way you can!
0 reacties