Student van de Maand: Julia Bokdam

door | 7 mrt, 2019 | Spotlight, SvdM | 0 Reacties

Door Luuk Wesselo

Alaaf! Allemaal een beetje bekomen van het gehos en gelal? Eerstejaars Julia Bokdam gelukkig wel, want zij is onder meer mede-organisatrice van het Windesheim Verkiezingsdebat dat volgende week donderdag plaatsvindt. Deze 19-jarige Tukker is druk bezig met het opbouwen van een mooi cv en is daarom de nieuwe Student van de Maand!  

Julia, je komt uit het oosten van het land. Zwaar carnavalsweekend achter de rug?

Het viel mee! Het weekend daarvoor was ik wel van de partij, maar afgelopen weekend heb ik overgeslagen. In het oosten hebben je natuurlijk ook de Oktoberfesten, dat is op sommige plekken net wat groter dan carnaval. In het dorp waar ik woon (Vriezenveen, red.) is normaal niks te beleven, maar in oktober staat er dan zo’n tienduizend man in een speciaal daarvoor neergezette tent.

Misschien ook maar goed dat je afgelopen weekend aan je voorbij hebt laten gaan, want het Windesheim Verkiezingsdebat is over een week al!

Daar zit al heel veel tijd in ja, wat we van tevoren ook niet hadden verwacht. Het begon als een klein en leuk idee, maar nu begint het wel heel groot te worden.

Ik begreep dat jullie daar inmiddels elf politieke partijen voor hebben weten te strikken.

Klopt, waaronder Forum voor Democratie en DENK. Partijen die zich normaal wat meer afzijdig houden en de enigen die RTV Oost niet had binnengehaald voor hun verkiezingsdebat.

 

“Als je ergens voor gaat, moet je er ook vól voor gaan”

 

Er zit wat meer werk in dan je had verwacht. Heeft dat ook te maken met je eigen enthousiasme?

Ik denk het wel. Als je ergens voor gaat, moet je er ook vól voor gaan. Je moet de lat dan ook zo hoog mogelijk leggen en als het dan lukt, heb ik die extra inzet er zeker voor over.

Draag je puur voor de journalistieke ervaring je steentje bij aan het verkiezingsdebat of ben je ook begaan met de politiek?

Ik vind de politiek zeker interessant, ook als je wil gaan kijken naar hoe je dat het beste dichtbij de studenten en de jongeren kunt brengen. Laten we eerlijk zijn: het zijn de minst aantrekkelijke verkiezingen van Nederland. Juist dan vind ik het een uitdaging om het voor een brede doelgroep toch interessant te maken.

Van de Provinciale Staten hoor of zie je niet snel iets, maar zij gaan wel over openbaar vervoer, woningen en subsidies voor evenementen. Het is als jongere dus wel goed om te weten wat zij precies doen.

Je hebt al een mbo-diploma Mediaredacteur op zak.

Je bent de enige die het zegt alsof het iets positiefs is! We leven in een maatschappij waarin je er eigenlijk pas een beetje toe doet als je een hbo-diploma hebt. Ik merkte in het begin wel dat ik me daardoor wat meer moest bewijzen.

Wat zijn voor jou de duidelijke verschillen tussen de twee opleidingen?

Op het mbo was het wat meer praktisch ingericht. We waren naast journalistiek ook veel bezig met fotografie en vormgeving. Hier op Windesheim wordt er net wat meer aandacht besteed aan de theoretische vakken. Ik heb nooit spijt gehad van mijn tijd op het mbo, want het heeft me mooie kansen opgeleverd.

 

“Ik denk dat ik mezelf wel een beetje bluffend naar binnen heb gewerkt”

 

Je bent tijdens je vorige opleiding blijven hangen bij Tubantia en je freelancet nu voor BNR Nieuwsradio. Speelt je enthousiasme daarin een belangrijke rol?

Als je enthousiast bent en mensen ervan kunt overtuigen dat jij ook kan wat ervaren redacteuren kunnen… Ik denk dat ik mezelf wel een beetje bluffend naar binnen hebt gewerkt en als je dan bijvoorbeeld voor de eerste keer een Kamerlid moet bellen, is dat natuurlijk spannend. Uiteindelijk kom je met enthousiasme heel ver, dat zien de mensen om je heen dan ook.

 

 

Dilemma’s

Vriezenveen of Zwolle? Ik ben nu natuurlijk best vaak in Zwolle, maar ik woon al heel lang in Vriezenveen. Ik denk dat ik in de toekomst eerder wat meer richting Amsterdam trek, waar ik nu ook voor BNR werk en waar ik al eerder een paar maanden heb gewoond.

Een audiovisuele of een geschreven journaliste? Ik was altijd heel erg van het schrijven, maar ben door een soort van weddenschap bij BNR beland. Nu heeft radio ook mijn hart wel een beetje gestolen.

Over die weddenschap: ik had op het mbo een docent die jarenlang voor Radio 2 had gewerkt. Radio was echt haar ding en ik kwam net terug van mijn stageperiode bij Tubantia. Ik deed naast schrijven weinig met de andere media, waaronder radio. “Waarom ga je niet bij de radio solliciteren, of durf je dat niet aan?”, vroeg die docent toen. “Zeg maar waar ik moet solliciteren en ik doe het”, zei ik. De kans dat ik bij BNR zou worden aangenomen worden was volgens haar klein, maar het is me wel gelukt!

 

“De menselijke verhalen ter plekke blijven voor mij het mooist”

 

Verslaggeving of bureauredactie? Ik vind wat ik bij BNR mag doen heel tof, maar het enige wat ik mis is de verslaggeving. Ook bij BNR maak je je eigen nieuws, maar je bent er niet écht bij. De menselijke verhalen ter plekke blijven voor mij het mooist.

Bier of wijn? Als ik op het terras zit, kies ik voor wijn. Tijdens het uitgaan ga ik voor bier, dat is net wat goedkoper en praktischer. Tijdens een Oktoberfest drink ik natuurlijk wel uit de pul!

Mbo of hbo? Lastig, want ik ben hier natuurlijk pas net. Ik vind het wel heel handig dat de theoretische vakken hier op een wat hoger niveau worden gegeven. Ik heb natuurlijk al wel een hoop te danken aan mijn mbo-diploma, dus vind het een moeilijke keuze.

 

Google ‘Julia Bokdam’, ga naar afbeeldingen en als derde hit zie je jou in een zwembad, onder water, in een zeemeerminnenpak. Een droom die uitkwam of werd je met je (zeermeerminnen)staart tussen je benen door Tubantia op pad gestuurd?

Het was echt mijn eigen idee… Net even anders dan anders, dacht ik. Mooie reportage en een stukje participerende journalistiek! Op dat moment had ik er alleen niet bij stilgestaan dat je wel voor altijd op het internet staat en voor altijd die zeemeermin blijft. Ik heb er geen spijt van, maar ik denk nu wel meer na over wat ik maak.

Daar word je dus ook nog vaak aan herinnerd, maar wat is jouw meest memorabele journalistieke productie tot nu toe?

Als er bijvoorbeeld naar aanleiding van jouw productie Kamervragen worden gesteld, blijft dat je wel bij. Maar om een voorbeeld te noemen: bij Tubantia heb ik een verhaal gemaakt over een jongen met een zeldzame ziekte. Hij had ernstige jeuk en ik kon me niet voorstellen dat dat zo erg is. Voor de strijd tegen kanker geeft iedereen gul, maar omdat niemand zijn ziekte kende wisten ze er maar geen geld voor op te halen. Nadat ik dat artikel heb geschreven, werd de jongen door het hele dorp gesteund en wilde ook Hart van Nederland bij hem langs. Daar ben ik wel erg trots op. Zo kan je echt iets voor iemand betekenen.

 

“Julia Bokdam interviewt Jan Terlouw, het blijft gek”

 

Misschien geef je over twee maanden een ander antwoord, want half mei interview je Jan Terlouw op een festival in Enschede. Kun je alvast een tipje van de sluier oplichten over de insteek van dat interview?

Het wordt een soort College Tour, als onderdeel van een festival van de democratie. Ik moet er nog wel aan wennen, aan de aankondiging. “Julia Bokdam interviewt Jan Terlouw”, het blijft gek. Hij weet heel goed waar hij het over heeft, dus daar zal ik in mijn vraagstelling wel rekening mee moeten houden. Het is live en ik zal me dan ook goed moeten inlezen. Het publiek kan vragen stellen, dus het wordt ook zeker een luchtig interview.

Waar zien we jou over tien jaar?   

Ik hoop dat ik kan blijven doen wat ik nu doe, maar dan net een stapje hoger. Wat ik nu heel leuk vind is dat ik eigen nieuws maak. Als ik me iets afvraag, kan en mag ik dat aan het licht brengen. Het lijkt me heel tof om dat te blijven mogen doen, bijvoorbeeld bij een programma als Zembla.

Maak je daar nu al bewuste keuzes in?

Ik denk dat je aan het zeemeerminverhaal kunt zien dat ik daar nog niet echt mee bezig ben…

 

Toen ik bij Tubantia terechtkwam, was ik net zeventien. Er werd bij wijze van spreken aan me gevraagd of ik koffie, thee of limonade wilde. Toen ik voor een interview naar een middelbare schoolging en me meldde bij de conciërge, dacht de man dat ik een te laat-briefje kwam halen.”

COPYRIGHT: LENNEKE LINGMONT

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *