Nog maar anderhalf jaar geleden studeerde ze af, maar deze meid is zo goed bezig dat ze nu al mag schitteren in onze Hoe is het nu met? Josien Feitsma!
Kun je even uitleggen wat je allemaal hebt gedaan binnen Waltertje?
Ik was in m’n hart altijd heel betrokken bij Waltertje, maar als je m’n activiteiten opnoemt komt dat niet veel verder dan introductie begeleiden als Willie. En ik was natuurlijk wel bij ieder feestje! In thema ook, ik ging altijd heel hard voor de thema’s. Oh en ik heb de open dagen in de tv-studio altijd georganiseerd. Daar was eerst nooit iets, dat heb ik toen opgezet met een groepje mensen van Lunchradio en Waltertje.
Na je afstuderen ging je meteen aan de bak bij RTV Drenthe, wat doe je daar?
Ik ben daar verslaggever, dat houdt in dat ik eigenlijk iedere dag de hort op ben voor radio, televisie en de website. En dat kan van alles zijn. Ik heb wel een eigen aandachtsgebied, een eigen regio binnen Drenthe waarin ik contactpersoon ben voor al het nieuws wat binnen komt en weer naar buiten gaat. Verder maak je veel items en kom je iedere dag wel ergens anders. Soms krijg ik een cameraman mee, soms film ik zelf.
Hoe ben je daar terechtgekomen?
Ik ben daar een vrijwillige zomerstage gaan doen. Ik kwam terug van m’n minor in het buitenland, wat ik trouwens iedereen aanraad. Ik had al eerder stagegelopen, maar dat was een bureaustage dus ik miste voor mijn gevoel ervaring in de praktijk. Dus ben ik in de zomer vrijwillig naar RTV Drenthe gegaan. En dat vonden ze zo belachelijk dat ze me wel wilden houden vanwege de inzet.
Nice! En nu heb je zelfs een hele eigen serie gemaakt tijdens de verkiezingen!
Nou inderdaad, dat was wel heel gek om te maken! Je bent als journalist best wel opgeleid om achter de camera te staan, niet ervoor. En ik ben zelf ook niet zo’n fan van voor de camera staan omdat ik het gewoon veel te interessant vind om anderen in beeld te laten. Maar nu was het meer een middel, een mogelijkheid om echt in gesprek te gaan met mensen dus moest ik ineens zelf ook in beeld. Dus toen had ik opeens een eigen serie over de verkiezingen!
Nou zeg je dat je niet vaak voor de camera wil, maar dat gebeurt toch regelmatig!
We hebben een beetje een onderlinge verdeling op de redactie en op een of andere manier komen de grappige, luchtige dingen altijd bij mij terecht. Die dan weer geschikt zijn om zelf een beetje te participeren. Wat ook wel ontzettend leuk kan zijn.
Wat vind je het tofst aan je werk?
Het meest geweldige vind ik het altijd als mensen heel open naar je zijn, het verbaast me soms gewoon hoe eerlijk mensen hun verhaal willen delen tegen een vreemde. Dat geeft altijd een goed gevoel en dat vind ik ook de mooiste verhalen om te zien.
Alleen lang niet iedere journalist heeft de skills om die mooie verhalen uit mensen te trekken, jij dus wel, wat is je geheim?
Iedere journalist heeft natuurlijk wel een eigen manier van interviewen. Ik ben veel minder de confronterende journalist, veel meer de empathische journalist. Dus op een of andere manier komen die verhalen toch wat sneller tot mij. Maar ik ben er ook wel echt mee bezig, hoe kan ik dit nou echt laten voelen. Je hebt een verhaal, je hebt feiten, maar wat doet het nou echt met mensen? Dat is wel een vraag die ik altijd probeer te achterhalen.
Je bent eigenlijk al een Bekende Drentenaar kunnen we wel zeggen, heb je ambitie om Bekende Nederlander te worden?
Nee, niet per se. Zeker niet de NOS ofzo. Ik vind de programma’s het leukste die heel persoonlijk zijn of een beetje gek/wetenschappelijk/educatief. Het Klokhuis op zie ik me op een of andere manier wel doen.
Nog even terug naar Waltertje, wat is je mooiste Waltertjemoment?
Poh! Daar vraag je me wat! Dat is echt lastig, ik heb zoveel rare shit meegemaakt. Nou ja het punt waar ik vaak door anderen aan herinnerd word, is toch wel Jos de Trucker bij het Willie ombouwen op m’n laatste intro. En die intro won ik trouwens! Dat is natuurlijk m’n mooiste moment. Dat was fantastisch! Oh en de ochtenden na ieder Watlertjefeestje op school. Zo was ik dan ook wel weer, ik was katerig, maar ik was er wel. En dan iedereen weer in de gang langs zien lopen met de een nog kleinere oogjes dan de ander. Samen lachen om wat voor idiote dingen er allemaal zijn gebeurd, dat is wel m’n hoogtepunt.
Heb je nog iets wat je de studenten van nu mee wil geven?
Wees niet bang om te beginnen vanuit iets vrijwilligs. Mijn stage heeft mij zoveel gegeven. Ik ging er niet eens in als een baan, ik wilde gewoon ervaring opdoen. Geniet van de opleiding en vooral van de creatieve ruimte die je nog hebt. Probeer lekker veel en laat die gekke journalistieke richtlijnen los. Kom erachter wat jouw marktaandeel is, jouw selling point als journalist. Het is te leuk om nog even te spelen in de speeltuin van de opleiding.
0 reacties