Door Luuk Wesselo
Jesse, van het weer van afgelopen weekend heb jij als sportman ongetwijfeld geprofiteerd.
Zeker! Zondag heb ik een marathon met zes man gelopen, waarvan ik vijf kilometer voor mijn rekening heb genomen. Ik sport nu zeven dagen in de week, ook bij On Campus.
Je loopt hard, je fietst, je skiet, je hebt gevoetbald. Je kunt van onze opleiding een hoop zeggen, maar de meest sportieve groep studenten zijn we niet. Waar komt die sportlust bij jou vandaan?
Mijn ouders zijn ook hardlopers en ik kwam op jonge leeftijd een soort van gedwongen uit bij atletiek. Mijn moeder gaf er training en mijn zus deed ook aan atletiek. Als mijn vader dan nog aan het werk was, zat ik als zevenjarig jochie op maandagavond alleen thuis. Sindsdien loop ik hard.
“Als ik een dag niet heb gesport, voel ik me nutteloos”
Doe je het puur voor de ontspanning of leg je jezelf ook prestatiedruk op?
Ik leg mezelf geen druk op. Ik probeer er bij wedstrijden altijd onbevangen in te gaan. Lekker lopen en dan zie ik wel.
Veel mensen verkiezen studeren boven sporten. Ga juist sporten, denk ik dan. Dan kom je fitter terug en heb je even een pauze gehad. Als ik een dag niet heb gesport, voel ik me nutteloos.
Je eerste jaar op de opleiding is al bijna voorbij!
Het is enorm snel gegaan. Aan het begin vond ik het wel spannend. Je komt in een nieuwe groep terecht en dan is het altijd maar afwachten of je daarin je weg weet te vinden. Al snel besef je dat iedereen om je heen ook aan iets nieuws begint. Dan gaat het eigenlijk vanzelf.
“Ik koos voor deze opleiding omdat ik de nieuwe Matthijs van Nieuwkerk wilde worden”
Inhoudelijk heeft de interesse voor de journalistiek je ook al best wat gebracht. Je hebt voor Uitgelicht Frènk van der Linden mogen interviewen en voor RTV Slingeland (lokale omroep van Winterswijk, red.) heb je onder meer gesproken met Adriaan van Dis. Zijn dat de momenten waarop jij je als journalist het meest in je element voelt?
De interviews die je noemt zijn voor mij wel hoogtepunten, maar voor de camera staan hoeft van mij niet per se. Ik koos voor deze opleiding omdat ik de nieuwe Matthijs van Nieuwkerk wilde worden, maar nu neig ik meer naar de achtergrond. Ik heb het schrijven ontdekt en zou nu eerder bijvoorbeeld hoofdredacteur bij Volkskrant Magazine willen worden.
Dilemma’s
Zwolle of Winterswijk? Heel moeilijk… Voor nu zeg ik Winterswijk. Mijn ouders wonen inmiddels in het buitengebied, dat is echt prachtig. Ik sluit niet uit dat ik er ooit terugkeer. Ik heb in Winterswijk ook nog een hele hechte vriendengroep, in totaal zo’n twintig jongens en meisjes. We spreken nog bijna iedere week af, terwijl iedereen inmiddels verspreid over het land woont en studeert.
Bier of wijn? Ik ga de decadente lul uithangen: wijn. In de kroeg drink ik bier, maar bij het eten is een wijntje ook wel erg lekker. Klinkt echt verschrikkelijk, maar dan voel je je toch een beetje het mannetje.
“Ik ben het schrijven een stuk meer gaan waarderen”
Tekst of beeld? Beeld is zo moeilijk. Ik vind het ook ongemakkelijk om ergens met een camera te gaan staan filmen. Mensen worden dan wat terughoudender. Ik ben het schrijven wat dat betreft een stuk meer gaan waarderen.
Crossloop of halve marathon? Ik ben meer van de korte afstanden, maar tijdens een crossloop zak je weg in de modder en is het vies weer. Dan ben je echt helemaal kapot. Doe mij maar een halve marathon op de weg, dat loopt lekkerder.
Maxima of Marcelino? Maxima is alleen een stemmetje, als Marcelino ging ik echt all out. Klinkt erg, maar ik vond mezelf ook gewoon heel erg grappig. Ik had bij mijn ouders gegrapt dat ik bij Waltertje in Concert als Tino Martin zou optreden, maar hij ziet er natuurlijk gewoon heel normaal uit. Als het wil aanslaan, moet je toch een outfit hebben. Ik heb toen een week lang Verdammt ich lieb dich geoefend. Nu ken ik het uit m’n kop…
Je hebt niet bepaald het ‘gewone’ pad bewandeld richting deze opleiding. Een jaar lang was je student ambassador in Florida. Wat houdt dat precies in?
Als we met zijn allen op uitwisseling gaan en de levenswijzen van anderen zouden leren kennen, zou er geen oorlog zijn. Dat is kort gezegd de visie van het uitwisselingsprogramma waar ik me toen bij aan heb gesloten. We moeten elkaar wat beter leren begrijpen, dat is het doel. Ik heb in Florida dus een jaar lang mijn cultuur met anderen gedeeld.
Ik kan me voorstellen dat je in zo’n jaar veel over jezelf leert. Hoe waardevol is die buitenlandervaring in dat opzicht voor je geweest?
Ik heb bij drie verschillende gastgezinnen gezeten, terwijl je hier in Nederland de routine van je eigen leventje en gezinnetje gewend bent. Daar heb je het af en toe wel moeilijk mee en je bouwt wat dat betreft een hoop mensenkennis op. Ik heb het land Amerika ook wat beter leren begrijpen en snap nu bijvoorbeeld beter waarom aanhangers van Trump denken zoals ze denken. Het is mooi om die verschillen te zien.
Wat hoop je hier nu nog te leren op de opleiding?
Ik hoop op iets meer diepgang bij de theoretische vakken. Een vak als Sociaal-culturele Ontwikkelingen vind ik erg interessant en ik zou daar dolgraag wat verder in willen duiken.
“Ik hoop over twintig jaar een van de grootste journalisten van Nederland te zijn”
En waar zien we jou over tien jaar?
Een baan bij Trouw of De Volkskrant lijkt me erg leuk. Ik hoop over twintig jaar een van de grootste journalisten van Nederland te zijn. Een ambitieuze uitspraak, ik weet het. Wat dat betreft ben ik heel doelgericht.
Voor dat doel moet je wel een unique selling point hebben.
Dat vind ik lastig. Ik ben geen keiharde journalist, dus misschien dat mijn zachte kant in mijn voordeel spreekt. Oprechte interesse en openheid vind ik erg belangrijk en ik denk dat dat ervoor kan zorgen dat mensen je snel vertrouwen en mogen.
0 reacties