Op de middelbare school was hij, nog zacht uitgedrukt, een regelrechte ramp. Toen vond hij de journalistiek en werd hij een ijverige student, klaar om aan de bak te gaan. Voor de camera, achter de camera: Jos is van alle markten thuis. Hij sloot zich als eerstejaars gelijk aan bij Waltertje, ging mee als Willie en maakte deel uit van het mediateam dat de grandioze aftermovie van 2017 in elkaar zette. De nieuwe Hoe Is Het Nu Met gaat over de verzorger van ‘baby Bram’, ook wel Jos van de NOS genoemd; Jos Stolper!
Jos, uit betrouwbare bronnen heb ik vernomen dat jij op de middelbare school een regelrechte ramp was. Wat is daar gebeurd?
Ja inderdaad, ik heb mijn middelbare school niet afgemaakt en heb mijn havodiploma dus niet behaald. Eigenlijk heb ik school nooit leuk gevonden. Ik deed amper wat en skipte veel lessen. Dat is niet zo heel goed voor je cijfers. Ik ging niet over en werd toen van school afgegooid. Vervolgens heb ik eerst een jaar gewerkt en daarna ben ik begonnen aan een mbo-opleiding Video en Fotografie.
En dat vond je wel leuk?
Nee… Dat vond ik ook niet erg leuk, maar wel zo leuk dat ik dacht: ik ga hier mee door. Ik heb het volgehouden, mede doordat ik ook zelf wat meer filmpjes ging maken voor bepaalde opdrachtgevers. Dat vond ik wél leuk om te doen. Pas tijdens mijn stage op het mbo kwam ik echt met de journalistiek in aanraking. Toen ben ik een keer naar een open dag geweest en ik dacht: ja, fack, dit is het! Toen ben ik Journalistiek gaan studeren.
Via een hobbelige weg heb je dus toch gevonden waar je passie ligt. Wat was je doel toen je begon met Journalistiek?
Mijn plan toen ik begon was dat ik graag stage wilde lopen bij de NOS en in het buitenland wilde gaan studeren.
In het buitenland studeren is gelukt! Een half jaar in Zweden, waarom dat land?
Bij studenten die in het buitenland hadden gestudeerd kwamen de Scandinavische landen echt heel goed naar boven. Ze hebben hele goede scholen daar, niet alleen zijn ze veilig maar ze liggen ook in een fijne omgeving. Finland was takkeduur dus dat was geen optie. Zweden sprak mij gewoon heel erg aan. De taal vond ik wel erg lastig en ik had ook niet veel voorkennis.
Was de vreemde taal een beperking?
Nou ik was er niet echt een ster in ofzo. Wel leuk om te vertellen: ik was daar met Joost Karreman (onder meer oud-voorzitter van Waltertje, red.) en wij gingen heel veel met elkaar om. Op een gegeven moment hebben ze mijn naam en zijn naam door elkaar gehaald. Hij had 86 punten op een taaltoets en ik had 68 punten. Ik kreeg zijn cijfer dus daar was iets misgegaan. Joost hield ook zijn eigen cijfer dus we hadden beide een beter resultaat! Als ik mijn eigen punten had gehad, dan had ik het net gehaald. Met de punten van Joost was het gewoon een dikke voldoende.
Wat heerlijk! Is dat ooit nog opgelost?
Neuh… ik heb mijn mond gehouden. Is toch een mooie score op mijn lijst.
Van een stage tot daadwerkelijk een baan bij de NOS, hoe is dat verlopen?
Het semester voordat ik naar Zweden vertrok ging ik stagelopen bij de NOS. Daar kwam ik terecht in het verhalenteam: dat hield in dat ik met een groepje elke week een paar mooie verhalen maakte, waaronder follow-ups. Wat ik persoonlijk heel tof vond was dat je daar ook een filmpje bij mocht maken. Ik heb daar een hele leuke tijd gehad en kreeg de kans om op pad te gaan en mijn eigen ideeën uit te werken. Dus dat was echt tof.
Nu werk ik vooral bij de NOS Stories. Na mijn stage ging ik eerst naar Zweden en het leek mij erg leuk om weer terug te komen. Het contact was niet verbroken en toen ik terugkwam heb ik ze gebeld om een kopje koffie te gaan drinken. We hebben daar een beetje gekletst en toen zeiden ze; wat wil je eigenlijk? En ik zei nou… ik wil hier wel werken! Toen liep ik naar buiten met een baan. Heel bizar.
Sta je liever achter of voor de camera?
Ik stond wel eens voor de camera, maar nu niet meer. Dat komt omdat we daar een vast team voor hebben samengesteld waar ik niet bijzit. In allebei ervaar ik veel plezier, dus ik zou niet willen kiezen.
Wat heb je allemaal binnen Waltertje gedaan?
Ik ben twee keer mee geweest op intro als Willie en een keer als lid van het mediateam.
Was je liever Willie of mediateam?
Als Willie heb ik echt facking veel plezier gehad, dat vond ik echt heel erg leuk om te doen. Zelf had ik altijd super enthousiaste en leuke kids gehad en het mooie aan Willie zijn is het sfeer maken. Beetje de kids opstoken, dat soort dingen.
Maar als mediateamlid heb ik super veel ervaring op gedaan. Samen met Joost en Peter (de Jager, oud-bestuurslid en nog veel meer) hebben we gekeken naar wat voor video we nu echt wilde maken en hebben we veel professionele apparatuur geregeld. We hebben zo’n leuke intro met super veel lol gehad.
Jij maakte dus onderdeel uit van het team achter de grandioze aftermovie van 2017. Wat maakte deze aftermovie volgens jou zo goed?
We hebben veel oude aftermovies teruggekeken en daar ook inspiratie uitgehaald, bijvoorbeeld welke spelletjes we zouden gaan spelen. We hebben echt van tevoren nagedacht over wat we zouden gaan maken. Het is een combinatie geweest van de professionele apparatuur, zoals een camera die slomo kon draaien plus een drone, en de ervaring die wij al hadden met het camerawerk en het editen.
Het begrip ‘baby Bram’ moet je vast nog bekend in de oren klinken?
Jazeker!!! Wij hadden in die tijd een thema, ik weet niet eens meer wat het thema was, maar ik had er een babypop voor gekocht. Toen heb ik Bram (oud communicatiecommissielid, Willie dat jaar en former-roommate van Jos) zijn hoofd uitgeprint en op het gezicht van die baby geplakt. Dat was onze teammascotte! Het was vooral om Bram een beetje te pesten, maar baby Bram ging overal mee naar toe!
Wat is je favoriete Waltertje-moment?
Het zijn er sowieso echt facking veel, maar mijn favoriete Waltertje-moment is toch de première van de aftermovie 2017. Je hebt er met z’n drieën zoveel tijd en energie ingestopt en als een aftermovie dan zo goed wordt ontvangen door iedereen… Dat was gewoon zo dankbaar.
Als mooie afsluiter, wil je nog wat meegeven aan de studenten van nu?
Oeehh ja dat is een goeie…. Zolang werk ik ook nog niet in het vak, maar ik denk dat het een goede tip is om vooral mee te doen met Uitgelicht om ervaring op te doen. Ik heb toen ook bij Uitgelicht gezeten en daar heb ik veel van geleerd. Daarnaast was het natuurlijk ook gewoon heel leuk. En! Zoek een goeie stageplek uit waar je echt wat kan leren en probeer er dan het maximale uit te halen. Het laatste wat ik wil meegeven is dat je als je de kans krijgt om in het buitenland te studeren, je die moet pakken. Het is zo waardevol en leuk, dat moet je sowieso gaan doen.
0 reacties