Door Luuk Wesselo
Toen ik bijna twee jaar geleden naar Zwolle verhuisde, wist ik eigenlijk niet wat ik kon verwachten. Ik wist van de Peperbus en de IJssel en had het PEC-stadion een keer van binnen gezien, maar dat was het dan ook wel. Ik schrok me na een aantal weken dan ook wezenloos toen ik met de bus vanaf mijn nieuwe thuis richting het station reed.
“Zwarte weg”, las ik toen ik halverwege toevallig even uit het raam keek.
Er zullen ongetwijfeld xenofoben en racisten in Zwolle wonen, maar om dit nu als busmaatschappij meteen op een haltebord te zetten..?
Inderdaad, het moet ‘Zwarteweg’ zijn. Zo krijgt het meteen een iets andere lading… Maar wie hier iets van zegt, wordt meteen een taalnazi genoemd. Of, erger nog, een taal nazi.
Het wordt ook wel de Engelse ziekte genoemd. Door de invloeden van internet en tv zijn we ineens allemaal geneigd om samenstellingen los te schrijven. Geinig en treurig tegelijk. Daar houdt het echter nog niet op, want taalfouten blijven je áltijd achtervolgen.
Het studentenleven heeft inmiddels een aardige impact gehad op mijn centjesvoorraad en dus wordt het tijd voor een bijbaan. Na lang zoeken heb ik iets leuks gevonden, maar dat is niet te danken aan de ‘veelgestelde vragen’ op de website van het bedrijf.
“Wat betekend…?” “Hoe berekend..?” Stam+t lijkt ineens niet meer te bestaan en is er in groep 3 blijkbaar zo hard ingeramd dat het hersenletsel heeft veroorzaakt.
Een ‘taalnazi’ raakt hier meteen van slag en grijpt in sommige gevallen naar de drank. Ik was dan ook erg gelukkig toen ik een week na de stam+d-ontdekking via Facebook werd uitgenodigd voor een verjaardag. Het evenement heette ‘Geboortedag viering’ en de beschrijving begon met ‘zaterdag 17 juni wordt ik 21 jaar’…
Het probleem is niet dat er taalfouten worden gemaakt. Die maakt iedereen wel eens en de Nederlandse taal is nu eenmaal een bitch. Maar taal is meer dan alleen een communicatiemiddel.
Lees eens een willekeurig gedicht of van mijn part een flauwe woordgrap van Kakhiel (die zijn eigenlijk ook beter). Hopelijk ontdek je dan dat taal verrijkt en dat we het moeten koesteren. En dat kan alleen als we er liefdevol mee omgaan.
Mochten er in deze column taal- of spelfouten zitten, dan is dat uiteraard een test. Of op z’n minst ironisch.
0 reacties