Door: Romeo G.A. Nusink
De ontzettend tragische en volstrekt onnodige dood van George Floyd heeft, kunnen we nu wel stellen, ontzettend veel losgemaakt. Deze gebeurtenis heeft de hechtingen van een eeuwige wond wederom losgetrokken, met deze keer nog hevigere bloedingen tot gevolg. Bloedingen die symbool staan voor de pijn in onze samenleving. Want de grootschalige reactie die we nu zien is een reactie op pijn. Pijn van mensen die met hun leven vrezen voor de instanties die hen veiligheid zouden moeten bieden. Pijn van mensen die misschien minder kansen krijgen in het leven, puur door de kleur van hun huid. Pijn van mensen die al generaties lang strijden voor gelijke behandeling, maar keer op keer onvoldoende worden gehoord. En gelukkig ook pijn van mensen die de pijn van anderen zien en mee willen werken aan het medicijn. Hoe fijn is het dat steeds meer mensen zich aansluiten bij de groep die zo’n belangrijke boodschap tot uiting brengt?
Een boodschap die mensen ook kan afstoten, door de meerdere negatieve gebeurtenissen die rond de protesten hebben plaatsgevonden en de steeds verder oplopende polarisatie die nu plaatsvindt. Allereerst zijn er de mensen die misbruik maken van de situatie en winkels vandaliseren en bestelen. Dit zijn winkels die niet alleen het eigendom van onschuldige ondernemers zijn, maar die ook mensen van banen of levensmiddelen voorzien. Er zijn Amerikaanse politici die zelfs hierover nog ruzie weten te maken, terwijl hun president wederom faalt zijn presidentiële taak als vaderfiguur en verbinder van het volk uit te voeren. En uiteindelijk is het meest ellendige nog wel dat Amerikaanse politieagenten, met de dood van Floyd nog vers in het geheugen, zich opnieuw weten te misdragen.
Ik begrijp daarom ook zeker de roeping van de protestanten om de politie te korten op haar budget, al denk ik niet dat dit uiteindelijk de oplossing zal zijn voor het racistische politiegeweld. Derek Chauvin, de moordenaar van George Floyd, was een man die bekendstond om zijn agressieve gedrag. Hij heeft door de jaren heen vrij veel klachten tegen zich ingediend zien worden. Eén van deze klachten was dat hij een vrouw uit haar auto zou hebben getrokken, zonder daar een reden voor te hebben gegeven. Er moet in mijn ogen uitgezocht worden of deze man überhaupt nog agent had mogen zijn. Agenten in de VS staan onder constante druk omdat de kans groot is dat wanneer zij iemand willen aanhouden, deze mensen wapens bij zich dragen en deze wellicht ook zullen gebruiken. Ik denk daarom dat psychologische testen de eerste en belangrijkste stappen moeten zijn in het wervingsproces van agenten. Ook het feit dat aanklachten soms worden onderzocht door directe collega’s van de beklaagde is absurd. Als agent heb je een ontzettend grote verantwoordelijkheid en moet je vaak moeilijke keuzes maken. Soms zelfs keuzes tussen leven en dood. Het politiesysteem in Amerika is op dit moment disfunctioneel en het is nu aan de volksvertegenwoordigers om dit aan te pakken.
Racisme speelt natuurlijk niet alleen onder Amerikaanse politieagenten. Ik, als gekleurde jongeman uit de Achterhoek, heb natuurlijk ook het een en ander meegemaakt. Toch denk ik dat wij in Nederland minder met racistische problematiek kampen dan andere westerse landen. Ik heb vaak het gevoel dat het ook onwetendheid is en dat het te maken heeft met opvoeding. In mijn mening moeten ouders, maar vooral ook het onderwijs een grotere rol spelen in het bijbrengen van wat racisme nu eigenlijk is en welke rol onze vaderlandse geschiedenis hierin heeft gespeeld. Misschien kunnen we middelbare scholieren niet alleen naar het Rijksmuseum laten gaan, maar ook naar een slavernijmuseum of het Tropenmuseum. Laten we onze geschiedenis niet gaan verbergen. Laten we onze kinderen leren over de fouten die wij en onze voorouders gemaakt hebben, om herhaling te voorkomen.
Ik was, als boze bruine man, in het begin erg pessimistisch over de slagingskansen van de protesten. Vooral de manier waarop het begon, gaf mij weinig hoop. De protesten werden in de media gedomineerd door haat en geweld. Ik ben nu langzaam toch wat bijgedraaid en heb vertrouwen in toekomstige verandering. Vooral nu alle extremen allemaal wat afgezwakt zijn en er aanhoudend steeds meer indrukwekkende, vredige protesten plaatsvinden.
Wel hoop ik dat we stoppen met het opbreken en verdelen van onze samenleving. Laten we stoppen met ruziemaken wanneer we dezelfde boodschap uitdragen. Laten we mensen niet constant bekritiseren of uitsluiten omdat ze niks op sociale media plaatsen of de ‘verkeerde’ woorden gebruiken. Laten we onze energie en kracht steken in de positieve bedoelingen van mensen en laten we ze overtuigen om deel te nemen door verhalen, ideeën en kennis te delen. Laten we met hen het gesprek aan gaan.
Laten we samen zorgen dat de levens die we hebben verloren bij deze strijd niet voor niets zijn geweest.
Hieronder staan enkele links naar petities die je kunt tekenen, mocht je dit nog niet gedaan hebben. Deze petities gaan vooral over het aanpassen van Amerikaanse politiewetgeving. Er zijn online nog veel meer van dit soort petities te vinden, ook voor zaken van individuele slachtoffers van politiegeweld. Wanneer je een Amerikaanse postcode moet invoeren kun je er zelf één verzinnen, maar je kunt ook de postcode van het Witte Huis (20500) gebruiken.
https://www.change.org/p/us-senate-hands-up-act
https://www.change.org/p/national-action-against-police-brutality-and-murder
https://www.change.org/p/department-of-justice-police-accountability-act-of-2020
0 reacties