Een nieuw begin in een nieuwe tijd, voor de eerstejaars, voor de commissies, voor het bestuur en voor Waltertje. Voor ons allemaal begint een enorm onzeker schooljaar, een jaar waarin we meer dan ooit veerkrachtig moeten zijn om het beste uit de situatie te halen. Hopelijk hebben wij door middel van het Walternatief laten zien dat er nog steeds van alles mogelijk is, zij het in aangepaste vorm.
Om dit te laten zien wil ik jullie meenemen in het proces dat uiteindelijk leidde tot deze fantastische dag: waar moet je allemaal rekening mee houden en hoe regel je zo’n evenement in deze tijden?
Voorbereiding:
Gedurende de zomervakantie hebben wij zevenen van het bestuur aan niets anders gedacht dan het Walternatief. Ik besefte pas hoe veel er bij een kennismakingsdag (of zelfs een vierdaagse intro) komt kijken toen ik er zelf mee aan de slag ging. Allereerst moet er een locatie gevonden worden, daarna moet een crew samengesteld worden. Er moet gedacht worden aan de activiteiten gedurende de dag, het middag- en avondeten voor zo’n 200 man, het coronaproof maken van de locatie en het nadenken over hoe we alles zouden gaan desinfecteren.
6 augustus was wellicht de meest spannende dag van de hele organisatie, de overheid zou namelijk maatregelen aankondigen voor de introductiedagen van onderwijsinstellingen en studentenverenigingen. Nagelbijtend zaten wij allemaal om 19.00 voor onze Tv’s of telefoonschermen, de vergadering hadden we een uur verplaatst om deze persco te kunnen zien. Allereerst werd bekend gemaakt dat alle studentengezelligheidsverenigingen géén introductie voor hun nieuwe leden mochten organiseren, toen waren de studieverenigingen aan de beurt. Ingehouden adem, nerveus trommelen op mijn knie. En toen de uitspraak: “Studieverenigingen en studentensportverenigingen mogen een bijeenkomst organiseren als dit echt nodig is.” De woorden blijven in de ruimte hangen, de rest van de persco krijg ik al niet meer mee. ‘Als dit echt nodig is’. Als. Dit. Echt. Nodig. Is. Natúúrlijk is een bijeenkomst van Waltertje nodig, broodnodig zelfs. We mochten geen alcohol schenken en om 22 uur moest het afgelopen zijn, lekker boeien, wij gaan dit gewoon doen!
Elk bestuur van Waltertje gaat in de week voor de intro, of in dit geval het Walternatief, door een voorbereidingsweek. Een hele week waarin wij op school zitten en alle puntjes op de i zetten. Het draaiboek wordt in elkaar gezet en alle kleine zaakjes worden opgepakt. De goodiebags worden gevuld, je checkt en dubbelcheckt alles waarna je iemand anders nog een extra check laat doen en klaagt over het algemeen steen en been over hoeveel er nog te doen is. Als kers op de taart kregen wij op vrijdag 28 augustus om 13.00. 4 dagen en 20 uur (haha) een definitieve go hadden van Windesheim en de veiligheidsregio voor het Walternatief. Het luchtkasteel dat wij al een paar maanden aan het bouwen waren werd eindelijk realiteit.
Het Walternatief:
Daar stonden we dan met zijn zevenen. 7 uur ’s ochtends, mijn wekker ging die ochtend om half 6 af . Het was zo vroeg dat we zelfs vergeten zijn koffie te zetten. Ik had geen koffie nodig, de adrenaline en de spanning voor wat er komen ging hielden mij wel wakker. Ik had de maandag al de hele dag op transport gestaan dus veel slaap heb ik niet gekregen, toch voelde ik me zo fit als een hoentje. Om half 8 kwamen alle Free Willies aan, gevolgd door de Willies en het mediateam. De laatste dingen werden klaargezet en gefixt, toen stond alles gereed om meer dan 140 (!) nieuwe eerstejaars, ook wel kids genoemd, te ontvangen. De Willies zaten klaar om hun groepje te ontvangen en de inschrijftafels waren bemand.
Toch zul je op de dag zelf altijd nog ongewenste verrassingen tegenkomen: Bijna iedereen was aanwezig en alle kids zaten lekker te praten met elkaar en hun Willie. Tot er iemand van de rugbyclub kwam, of we zo snel mogelijk het veld wilden verlaten. Dit is de nachtmerrie van elke organisator in coronatijd, grote groepen mensen moeten verplaatsen van plek A naar B. En dit terwijl we al krap in de tijd zaten. We hadden geen keus, alle kids en Willies moesten het veld verlaten en plaatsnemen op het voetbalveld een eindje verderop. Gelukkig ging het verhuizen voorspoedig en binnen niet al te lange tijd konden we beginnen met ons programma: Je zult altijd zien dat precies op dat moment de microfoon het af laat weten, gelukkig hadden we de megafoon paraat. Gedurende de dag waren er nog wel meer kleine brandjes om te blussen, maar dat houdt het natuurlijk ook interessant. Gelukkig hebben al deze brandjes niet tot een groot probleem geleid en is de dag zo goed als vlekkeloos verlopen. Hopelijk geldt dit niet alleen voor mij maar voor alle deelnemers!
Dankwoord:
Ik wil graag alle fantastische mensen en sponsoren bedanken die van deze dag een succes hebben gemaakt. Bedankt Willies, voor jullie eindeloze geduld en enthousiasme met de kids! Bedankt Free Willies, voor al jullie harde werk achter de schermen! Bedankt mediateam, voor het fotograferen en filmen van deze dag! Een speciaal bedankje voor Jeroen Schaaphok, voor weer een jaar aanwezigheid op een van de belangrijkste evenementen van Waltertje! Bedankt het Vliegende Paard, voor het sponsoren van de kidsshirts en het verzorgen van het heerlijke avondmaal! Bedankt café het Beugeltje, voor het sponsoren van alle Waltertje totebags en het uitlenen van de terrastafels en -stoelen! Bedankt Fietsje van den Brink, voor het sponsoren van 300 blikjes frisdrank en het uitlenen van allerlei kleinere dingen. Bedankt alle kids die onze dag bevolkt hebben, jullie enthousiasme was geweldig om te zien! En als laatste, een bedankje aan de zes fantastische mensen waarmee ik dit bestuursjaar draai en waarmee ik deze dag heb mogen organiseren!
En nu: het ‘normale’ leven
Zoals volgens mij gebruikelijk is voor het bestuur van Waltertje val ik nu weer in een zwart gat genaamd het normale leven. Een hele tijd heb ik me met niets anders beziggehouden dan het Walternatief, nu dit voorbij is zal ik ook door moeten. Allereerst met mijn minor en het inhalen van mijn studieachterstand, daarna zie ik wel wat er komen gaat. Ik heb in ieder geval enorm veel zin in het komende jaar, misschien juist omdát het zo anders dan normaal gaat zijn.
Kusjes,
Ivo
0 reacties