Twee jaar besturen. Het wordt bij Waltertje een ongeschreven regel genoemd om het stokje op een zo goed mogelijke manier over te dragen. Zodat nieuwe bestuurders kunnen groeien onder de vleugels van de inmiddels oude rotten. Maar ook voor de persoonlijke ontwikkeling. Van het bekleden van twee functies kun je immers veel, heel veel leren. Helaas gaan Boy en Kathy volgend jaar niet door met besturen, lees hieronder waarom.
Boy
Ik heb het besturen altijd gezien als een balans. Besturen is geven en nemen. Het afgelopen jaar gaf ik Waltertje veel van mijn vrije tijd en energie. Daarvoor kreeg ik van de vereniging veel wijze lessen, ervaringen, plezier en contacten terug. Maar slapeloze nachten deden me steeds meer beseffen dat die balans verstoord bleek. Naast vrije tijd en energie betaalde ik een steeds hogere prijs: stress. Stress die niet zozeer voortkwam uit de bestuurstaken die ik bekleed, maar stress omdat ik me op te veel verschillende vlakken begeef. De studie journalistiek, een bijbaan in de zorg, freelance presenteren, het eindredacteurschap voor In de Hekken en mijn job bij de FC Twente/Heracles jeugdacademie vragen veel van me. Mensen die me goed kennen zullen weten dat ik een bezig bijtje ben. Ik was ervan overtuigd dat ik bereid was dingen op te geven voor nog een bestuursjaar. Tot een bepaalde hoogte had ik dat er altijd voor over. Maar die hoogte begon steeds verder te zakken.
Hoe dichterbij dat tweede bestuursjaar kwam, hoe minder zeker ik van mijn zaak leek. De ‘Waltertje-carrière van twee bestuursjaren, die ik voor ogen had begon een blok aan mijn been te worden. Ik moet erkennen dat ik ben veranderd. In plaats van de sociale oriëntatie ligt mijn prioriteit voor mij bij mijn eigen toekomst. Een toekomst waarvan ik erg goed weet hoe die eruit moet gaan zien. Het prikkelt om me volledig te focussen op de studie en journalistieke activiteiten. Zelfontplooiing, die ik in het besturen al lang niet meer heb ervaren. Ondanks de eindeloze liefde die Waltertje teruggeeft haal ik voor mijzelf te weinig uit het besturen van de vereniging. Dan acht ik mezelf ook niet meer de geschikte persoon om deze mooie vereniging intensief met zes anderen te besturen.
Lieve leden. Bedankt voor een waanzinnig leerzaam jaar. Jullie zijn nog lang niet van me af.
Kathy
Afgelopen jaar ben ik met heel veel plezier penningmeester van Waltertje geweest. Ik heb toch besloten om volgend jaar niet nog een jaar bestuur te doen. Waarom? Ik zal het proberen uit te leggen. Als bestuurslid van Waltertje verwacht ik 100% inzet van mezelf. Dit is iets wat mij niet gaat lukken aankomend jaar, ik loop namelijk stage en er spelen privédingen die hier ook invloed op hebben. Ik besef dat een nieuw bestuurslid, die zich volledig kan inzetten voor Waltertje, beter een functie kan vervullen dan dat ik aankomend jaar zou kunnen doen.
Dat stagelopen veel tijd en aandacht van mij ging vragen wist ik. Maar nu ik een maand stage loop besef ik mij hoeveel energie het van mij vraagt. Er wordt veel van mij verwacht en ik wil stage echt met een goed eindcijfer afsluiten. Daarom denk ik dat ik stage én bestuur niet kan combineren aankomend jaar. Als ik allebei blijf doen, denk ik dat of stage of bestuur daaronder gaat lijden en dat is voor niemand goed. Alhoewel het een super moeilijke keuze is, heb ik na lang nadenken toch besloten te stoppen met het bestuur. Een keuze die het beste voor mij is en daarmee ook het beste voor Waltertje.
Ik ben mezelf afgelopen jaar meerdere keren tegen gekomen in het bestuur van Waltertje. Ik heb veel over mezelf geleerd en ontdekt wat mijn valkuilen zijn. Er zijn dingen waar ik aan wil werken en ik denk dat het voor mezelf goed is om dit buiten het bestuur te doen. Alle lessen uit afgelopen bestuursjaar neem ik voor altijd mee. Daar ben ik dankbaar voor. Ik wens Ivo en Fleur volgend jaar heel veel succes en hoop dat er supergemotiveerde, nieuwe bestuursleden staan te popelen om voor Waltertje te gaan knallen.
0 reacties