Dag lieve leden,
Hebben jullie ook gehoord van dat ding genaamd corona? Oké, nu heb ik alvast de elephant in the room benoemd. Toch ben ik zeer optimistisch over het komende jaar. Ik ben er niet bang voor dat corona ons bestuursjaar klem gaat zetten. Denken met corona in het achterhoofd blijft simpel gezegd ‘nogal gek’. Ik schrik stiekem een beetje als ik een foto zie van mensen die dicht bij elkaar staan, dan vergeet ik even dat dit pre-corona heel normaal was (en straks hopelijk ook weer is). Zelf heb ik mega veel zin in dit bestuursjaar. Ook bij de rest van ons kakelverse bestuur krijg ik alleen maar goede vibes. Een bestuursvergadering van onder de drie uur is een uitzondering en we zijn continu naar dingen aan het zoeken die we wél kunnen doen.
Origin story
Dat wij geen virusvrij bestuur zijn was gelijk al merkbaar vanaf dag één, de dag waarop we werden ingestemd als het nieuwe bestuur. Geen publiek en afstand houden zorgden ervoor dat alles net even anders moest, maar het voelde zeker niet anders. Corona was voor ons op dat moment eventjes niet wat wij het spannendste vonden…. Vanuit de vergaderruimte volgden wij de ALV, die één verdieping lager in volle gang was. Al kijkend probeerden we ondertussen een pizza te eten. Dit voelde voor ons als een stilte voor de storm, helemaal als je nagaat dat jouw gezicht straks ook op het beeld zal verschijnen. Daar zit je dan: teksten nog eens doornemen, druk aan het praten en te schommelen in de stoel. Toch wel gek, je bereidt je voor, maar als het moment eenmaal daar is lijkt het allemaal te snel te gaan. De sfeer kon daarom het beste omschreven worden als een goed georganiseerde chaos. Uiteindelijk konden we ons na ons praatje stuk voor stuk met een zucht laten neerploffen op de bank. Aan het eind van die avond was bestuur Spijkers een feit!
Een novelle per week
Zoals gezegd schrikken wij niet van een vergadering van drie uur. Wat voor dingen gaan we doen? Hoe gaan we het doen? Wanneer gaan we het doen? Je kunt naar mijn mening beter een keer te lang overleggen dan te kort. Zo komen we sneller tot een uitgewerkt plan. Hierbij een kleine shout-out naar onze secretaris Annick voor het kunnen meeschrijven met wat we allemaal zeggen (op hoge snelheid soms)! Hiernaast geeft ze tussendoor ook zelf goeie input: dikke credits voor het uitwerken hiervan. Ze schrijft zowat een novelle per week
De broekies
Stiekem ben ik best wel trots dat ik en twee van mijn klasgenoten als eerstejaars broekies in het bestuur zijn gekomen. Onze sociale duizendpoot Elsa pakt haar taken als algemenus op alsof ze nog nooit iets anders heeft gedaan en is ook altijd heerlijk vrolijk. Sigrid zou zomaar één van de beste penningmeesters kunnen zijn die Waltertje ooit heeft gehad, ik zou haar nog met mijn eigen bankpas vertrouwen.
De pro’s
We zitten gelukkig ook met veteranen in het bestuur. Een terechte vraag tijdens de ALV was of het wel zo’n goed idee is om zoveel ‘onervaren’ eerstejaars een bestuursfunctie te laten bekleden. Kunnen ze dit wel aan en wat voor gevolgen heeft dit voor het bestuur? Naast de overdracht die we hebben gekregen van onze voorgangers (thanks Elske) kunnen we altijd rekenen op Ivo en Fleur. De rotsen in de branding die ons hebben geleerd hoe een bestuursvergadering nou precies loopt. Zo helpen wij elkaar ook waar nodig en geen vraag is te raar. De overgang van algemene zaken naar interne zaken ging smooth voor Fleur. Als jij mij zou vertellen dat ze vorig jaar ook internus was had ik dit zo geloofd. Ook Ivo zit goed op zijn plek. Omdat hij het voorgaande jaar als internus heeft gewerkt is hij goed op de hoogte van wat er allemaal speelt en hoe zaken geregeld worden. Julia ben ik ook zeker niet vergeten! Ik beschouw haar ook als een veteraan, omdat ze een echt natuurtalent is als externus. Elke week hangen wij we aan haar lippen om te horen wat voor goede suggesties ze heeft.
En tot die tijd: hoest in je handzeep, was je handen op 1,5 meter en draag een masker in je elleboog!
Houd vol allemaal.
0 reacties