Ze is 22 jaar oud, zesdejaars student journalistiek, muzikant en timmerend aan de weg als zelfstandig illustrator. Ze heeft 29.000 streams op Spotify en in december was een van haar creaties te zien op nationale televisie. Deze ex-communicatiecommissievoorzitter zit niet stil en daarom is Eva Heijne de Student van de Maand!
Zes jaar op de opleiding journalistiek en dus ook al zes jaar bij Waltertje. Wat heb je allemaal gedaan?
Ik ben in mijn eerste jaar direct al begonnen bij de communicatiecommissie. Na een maand bij de communicatiecommissie ben ik ook bij Uitgelicht gegaan, want dat mocht toen nog. De communicatiecommissie heb ik tot een jaar geleden gedaan. Ik ben ook voorzitter geweest. Bij Uitgelicht heb ik twee keer mogen presenteren. Eén keer met Rick Nieman, dat was helemaal aan het begin. Toen stond ik daar als net zeventienjarige met een mooie bruine boblijn. Dat was heel vet. Een jaar later heb ik Pieter Klein, adjunct-hoofdredacteur van RTL-nieuws, mogen interviewen. Daarnaast ben ik eindredacteur van Uitgelicht geweest en heb ik de interviews voor Mathijs van Nieuwkerk, Twan Huys en Humberto Tan mogen voorbereiden.
Wat vond je het leukste wat je bij Waltertje gedaan hebt?
Ik heb niet één ding wat echt het leukste was. Het is echt een overall ervaring. Allereerst waren er natuurlijk alle feestjes die zo heerlijk uit de hand konden lopen en daarnaast zijn er toffe initiatieven van de actiecom en comcie geweest die goed samen werkten. En als kers op de taart heb je natuurlijk alle intro’s die altijd fantastisch zullen blijven.
Je hebt in totaal zes intro´s meegemaakt. Kun je jezelf een Waltertjekameleon noemen?
Ja, misschien toch wel een beetje. Ik ben natuurlijk geen Peter de Jager die alle verschillende kleuren binnen Waltertje wel eens heeft gehad, maar dat wil ik ook niet. Sommige dingen zijn gewoon echt niet aan mij besteed. Ik heb bijvoorbeeld nooit de behoefte gehad om het bestuur in te gaan.
Is er een favoriete intro?
Mijn eigen intro was mijn minst favoriete intro. Ik was best verlegen en kende natuurlijk weinig mensen. Het jaar daarna ging ik mee als crew en dat vond ik fantastisch. Als crew een intro draaien doe je echt samen. Als crew hoorde je er direct bij en als je dat groene shirt aan had deed je er alles aan om mensen maar mee te krijgen. Dat vond ik heerlijk.
Tijdens de intro is er een ritueel voor jou ontstaan, wat was dat?
Dat is de tandenpoetsfoto met Diego Kemps. In het eerste jaar als crew stonden we op de laatste dag van de intro met de hele crew ‘s ochtends in de gymzaal en was iedereen een beetje sloom. Je moet dan echt op gang komen, omdat je zo gesloopt bent. Diego was helemaal lamlendig en toen heb ik zijn tanden gepoetst waar Jeroen, onze fotograaf, toen een foto van heeft gemaakt. Dat is een jaarlijks ding geworden. Afgelopen jaar hadden we natuurlijk maar één dag, maar alsnog had Diego een tandenborstel meegenomen waardoor ik om acht uur ‘s avonds midden op het sportpark van de Marslanden nog even zijn tanden heb gepoetst.
Ben je uit je schulp gekropen door Waltertje?
Ja absoluut. Omdat ik bij Uitgelicht en de comcie zat had ik direct vrienden uit meerdere jaargangen. Je gaat daardoor met allerlei verschillende mensen om. Waltertje brengt die mensen samen. Je leert een variatie aan mensen kennen en daardoor kon ik leren wie ik zelf was.
Naast journalistiek zit je niet stil en doe je ook veel andere dingen toch?
Ja, dat klopt. Ik teken veel en sinds drie jaar heb ik echt mijn eigen stijl gevonden en verkoop ik mijn werk op Instagram. Daarnaast vorm ik sinds 2016 met een van mijn beste vrienden Doortje een muziek duo genaamd Turbid Milk. We schrijven veel zelf en treden op.
Naast dat je tekent beschilder je ook jasjes, hoe ben je daar mee begonnen?
Ik ben een paar maanden geleden begonnen met jasjes schilderen. Ik was thuis bij mijn ouders en ik vind het dan lekker om een beetje mijn eigen ding te doen. Toen dacht ik, ik ga mijn jas schilderen. Soms heb ik opeens van die ingevingen dat ik denk: dat moet ik doen. Het was puur om te kijken of ik dat leuk vond en of het zou lukken, en met het resultaat was ik best tevreden. Ik heb mijn eerste jas toen op Instagram geslingerd en heb erbij gezet: als iemand anders dit ook wil let me know. Toen begonnen de aanvragen eigenlijk al binnen te stromen.
Je bent een paar maanden geleden begonnen en afgelopen december was één van je jasjes opeens op nationale televisie. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
Een oud-collega van 3FM waar ik vorig jaar stage gelopen heb vroeg mij of ik een Dolly Parton jasje voor haar wilde maken. Dat vond ik supervet omdat ik toen echt full out kon gaan. Toen kon ik met veel kleur en met meerdere prints werken. Het was ook de eerste artiest op een jasje. Dat heb ik toen weer op Instagram gezet en daaruit kwamen uiteindelijk meer aanvragen. De chick van het Dolly Parton jasje kwam op gegeven moment bij me terug want zij was geswitcht van 3FM naar Radio 2 en deed daar de productie voor de opening van de Top 2000. Toen zei ze: Bart Arends, een van de radio-dj’s, draagt elk jaar hetzelfde afzichtelijke jasje en ik wil dat hij iets anders draagt. Toen heeft ze een paar voorbeelden doorgestuurd en ben ik aan de slag gegaan. Uiteindelijk is het een jasje geworden met Freddie Mercury erop.
Het jasje is tijdens de spectaculaire opening ontzettend vaak in beeld. Heb je veel reacties gekregen?
In eerste instantie niet. Bart Arends had me op Instagram wel genoemd maar had me niet getagd dus de reacties op mijn eigen Instagram bleven uit. Van vrienden kreeg ik wel te horen dat er vette reacties waren over de jas onder de post en daar had ik nog helemaal niet naar gekeken. Ik ging ervan uit dat alle reacties zouden gaan over de vette opening zelf. Uiteindelijk bleek dat veel mensen ook op die jas gereageerd hadden met: waar haal ik die? Toen heeft Bart een week later nog een aparte post geplaatst en mij getagd waar weer nieuwe volgers uit voort kwamen en nieuwe opdrachten van mensen die ik totaal niet kende die ook een Freddie Mercury jas wilden.
© Nathan Reinds
Kan je nog normaal over straat?
Nee, maar dat ligt niet per se aan de mensen op straat. Het is meer een grootheidswaanzin. Ik kijk dan naar te normale straattegels en denk dan wel waar is de red carpet? Ik voel me daar niet prettig bij. Je wordt er ook best verdrietig van want je hebt wel een begin gemaakt met het benaderen van de grote der aarden en je zet goede stappen, maar de wereld doet nog niet echt lekker mee. En dat is best wel frustrerend.
Wat zou je aan jezelf als opdracht geven voor een jasje?
Ik denk een jasje met George Michael erop. Zoals in de videoclip van Faith, met die kuif en zijn gitaar. En ik zie dat dan direct veel te erg voor me. Met een roze achtergrond. Ja het zou of George Michael of Elton John zijn, dat zijn wel mijn spirit animals.
Dat is goed om te horen want ik heb een aantal dilemma’s voor je.
George Michael of Elton John?
Dat kun je niet doen. Mijn lievelingsnummer is Don’t Let The Sun Go Down On Me van George Michael en Elton John. Oh fucking hell dat is echt moeilijk. Ik denk dat ik persoonlijk voor George Michael zou gaan, maar dat neemt niks weg van hoe fantastisch ik Elton John vind. George Michael heb ik meer van huis uit meegekregen. Het eerste nummer wat ik me kan herinneren is As in de versie van George Michael en Mary J. Blige. Dat is de soundtrack van mijn geboortejaar. Dat associeer ik met thuis en met wie ik ben.
Nooit meer muziek of nooit meer kunst?
Oh wat verschrikkelijk. Dit is echt wil je liever blind of doof zijn? Heel veel mensen zeggen natuurlijk dat muziek je door dingen heen sleept en alle emoties aan bod komen, dat doet kunst voor mij ook. Het is eigenlijk niet te doen maar ik zou dan toch met pijn in mijn hart voor nooit meer muziek gaan. Kunst heb ik ook meer van huis uit meegekregen en tekenen is wie ik ben.
Je bent groot fan van regisseur Quentin Tarantino. Pulp fiction of Kill Bill?
Oh Pulp Fiction, honderd procent. Ik vind Kill Bill heel dope, maar Pulp Fiction zit zoveel goede shit in. De manier hoe het opgebouwd is en hoe Tarantino de hele chronologie door elkaar heeft geflikkerd is echt top. En de acteurs en de beelden die worden gebruikt zijn echt vet.
Zwolle of Stadskanaal?
Zwolle! Ik heb eigenlijk nooit iets gehad met Stadskanaal. Ik ben geboren in Zwolle en woon nu ook weer in Zwolle. Ik blijf wel altijd meer Gronings dan Zwolse. Fun fact: mijn moeder woonde boven het pand in Zwolle waar nu een winkeltje staat wat Eva heet. Mijn ouders hebben ook in Zwolle gewoond en toen ik op kamers ging was mijn eerste hospiteeravond in de Eigenhaardstraat, de straat waar ik geboren ben.
ABBA of ABBA?
Oh ABBA, dat zit hem puur in de naam.
Je doet ook veel met muziek. 1,5 jaar geleden plaatsten jij en Doortje jullie eerste single, Briefje Aan M’n Liefje, op Spotify. De teller staat nu op 29.000 streams. Dat is niet niks.
We hadden niet verwacht dat het zoveel streams zou halen. We dachten dat misschien honderd mensen dat een keer zouden beluisteren maar dat bleek uiteindelijk heel anders. In de eerste week kregen we allemaal meldingen van Spotify waarin dan vermeld stond waar we gestreamd werden en dat was zelfs in Thailand en Moldavië. Dan denk je huh hoe komt het daar nou weer terecht? Daarnaast kregen we later een melding dat we in meer dan achtenzestig playlists staan. Dat is echt bizar. Daardoor blijft het ook maar groeien. Dat is echt heel vet. Briefje Aan M’n Liefje heeft onze verwachtingen zeker overtroffen.
Komt er ook nieuwe muziek?
Bij de 30.000 streams willen we iets nieuws gaan plaatsen. We zijn veel aan het schrijven geweest de laatste tijd. We hebben nummers klaarliggen. Dus bij de 30.000 streams gaan we echt nieuwe shit opnemen. De plannen zijn er.
Zes jaar Waltertje, kameleon en veteraan. Wat zou je eerstejaars studenten mee willen geven?
Dat je niet bang moet zijn om nieuwe vrienden te maken en jezelf in nieuwe uitdagingen te storten. Ik ben zelf heel afwachtend. Ik doe vaak pas iets wanneer ik denk dat ik iets kan handelen of wanneer ik denk dat ik de juiste mensen om me heen heb, maar ik weet dat je bij Waltertje daar niet bang voor hoeft te zijn. Het is een fantastisch vangnet en je gaat de tijd van je leven hebben.
Door: Sebastiaan Vaca
0 reacties