De meesten van jullie kennen me van de kroeg, schreeuwend, met twee biertjes in de hand (je hebt immers niet voor niets twee handen). Van donderdag tot en met zondag, en als het even kon pakte ik de dinsdag ook nog mee. Ik lag vaker brak in m’n nest dan dat ik in de schoolbanken zat. Ik leefde ’s nachts en sliep overdag.
Voor mijn stage heb ik dat ritme 180 graden moeten omdraaien. Op het tijdstip dat ik nu iedere dag opsta, 04:15 (HOLY SHIT!!!!!), stond ik normaalgesproken in de FEBO mijn – nog veel te hete – kroket naar binnen te werken. Nu stap ik de auto in naar Amsterdam, onderweg naar de nummer 1 ochtendshow van Nederland: Mattie & Marieke.
Vanuit huis mijn stage volgen zit er voor mij (godzijdank) niet in. Iedere dag produceer ik samen met Tom (van de Intercom) en Joe (stagiair van de show) de ochtendshow vanuit de studio. De dag begint voor mij met koffie, mijn grootste levensbehoefte tegenwoordig. Vanaf dat eerste bakkie is het rammen. Ik ben medeverantwoordelijk voor de vaste items in de show, de spelletjes, de interviews, de luisteraars, kortom: alles wat jij hoort, regelen wij.
Ondanks het vroege opstaan kijk ik er iedere ochtend weer naar uit om aan de slag te gaan. Als ik op de redactie om me heen kijk zie ik alleen maar mensen met passie. Iedereen krijgt energie van het werk wat hij of zij doet en dat straalt er vanaf. De sfeer en de humor op de werkvloer maken dat de dagen, de weken, de maanden, voorbijvliegen zonder dat ik er erg in heb.
Op school heb ik regelmatig gehoord dat je je stage beter bij een lokale omroep kunt fixen als je écht wat wil leren. Bij een groot bedrijf zou je immers behandeld worden als kantine juf en alleen koffie mogen halen. Nou, koffie halen doe ik zeker. En vaak ook. Koffie is immers mijn benzine met het ritme dat ik nu heb, en zo ook de benzine van mijn collega’s. Maar dat dat het enige is wat ik doe, een beetje koffiezetten? Bullshit!
Sinds dag 1 krijg ik hier de kans om mezelf te ontwikkelen. Ik heb mijn eigen taken, mijn verantwoordelijkheden, ik mag alle ideeën roepen die ik heb en er wordt naar me geluisterd alsof ik een volwaardige collega ben.
Ik kan niet anders dan iedereen aanraden om hier stage te lopen. Als je jezelf wil ontwikkelen en ondertussen in je broek wil plassen van het lachen ben je hier op het juiste adres. De helft van m’n stage zit er nu op. Als je het mij vraagt gaat het allemaal veel te snel. Ik ga het hier vreselijk missen als ik straks weer, brak, door de gangen van het X-gebouw loop.
0 reacties