Door: Femke Straub
In het midden van een overvolle hoofdbar sta ik op woensdagavond met een veel te warme trui te genieten van de jamsessie op het podium. Althans, dat probeer ik, want ik ben me tot nu toe nog veel te bewust van iedereen om me heen. Met volle overtuiging botsen mensen vanuit alle richtingen tegen me aan terwijl ze een hopeloze poging doen hun traytje bier door de lucht te vervoeren. Ik was even vergeten dat uitgaan ook de nodige irritaties met zich meebrengt. Ik weet dat ik klein ben, maar er is nog ongeveer een millimeter ruimte naast mij waar je óók kan lopen. Voor ik het weet sta ik weer buiten om even op adem te komen. Maar hoe vermoeiend (en oververhit!) het ook kan zijn, ik had uitgaan écht gemist.
Want we mogen met z’n allen de kroegen weer in. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben inmiddels al behoorlijk gewend geraakt aan de nieuwe ‘entreeroutine’. Dat is ook niet zo moeilijk, want het riedeltje is overal hetzelfde. Of je nou naar de McDonald’s of naar een festival gaat. De QR code in de ene hand, je ID-kaart in de andere, even een stempel laten zetten en het is showtime. Alsof het nooit anders is geweest. We blijven met z’n allen maar nieuwe manieren verzinnen om ondanks de restricties een fijne tijd te beleven. Moeten de deuren weer dicht om middernacht? Prima, dan beginnen we gewoon wat eerder. En zo zitten we inmiddels elke woensdag al om 19:00 in de Joy (of ergens daar in de buurt) onze biertjes en sinasjes te drinken. Het doet in ieder geval geen afbreuk aan de gezelligheid.
Ik merk ook dat mijn Feestconditie(™) zwáár achteruit is gegaan. Waar is de tijd gebleven dat je een half uur lang kon Shirt Uit En Zwaaien, zonder ook maar een klein beetje zweet te genereren? Nu moet ik om het kwartier even buiten uithijgen, anders is het niet te doen. Het is allemaal weer helemaal aanpassen en opnieuw aanleren hoe alles ook alweer ging. Want welke kleding deed ik nou altijd aan als ik de kroeg in ging? (Hint: het is niet die warme trui die je al de hele dag aanhebt omdat het buiten regent. Eenmaal binnen is het een andere dimensie, begrijp dat nou eens.)
Natuurlijk lijkt het af en toe nog alsof de wereld stilstaat, maar niets is minder waar! Als we alleen al het vorige schooljaar gaan vergelijken met dit schooljaar, dan is er al een wereld van verschil. Zeker als je kijkt naar Waltertje. Niet alleen zijn de vergaderingen en activiteiten weer fysiek, we hebben nu ook een jaarboekcommissie vol mensen die enorm enthousiast zijn om ieders schooljaar zo leuk mogelijk vast te leggen. Als dat nog niet genoeg is, hebben we ook nog eens een heus voetbalteam dat (bijna) elke zaterdag de sterren van de hemel speelt. Er is van alles aan de hand binnen Waltertje. Iedereen is druk bezig met allerlei projecten, allemaal tegelijk en allemaal even bijzonder.
Er is zelfs bijna geen dag meer waarop er niets te doen is. Op dinsdag kan je komen buurten bij de voetbaltraining (of kom een keer meetrainen!), op woensdag een drankje doen tijdens Walter Woensdag én met een beetje geluk wat meekrijgen van de livemuziek in de hoofdbar, op donderdag is er nog wel eens een feestje gepland en op zaterdag zijn alle diehard FC Waltertje supporters van harte welkom langs de lijn. Er is altijd wel ergens gezelligheid te vinden.
Maak je dus vooral geen zorgen als je denkt dat de coronamaatregelen die nog overeind staan een deuk gaan maken in de activiteiten de komende tijd. Als het gaat om activiteiten en feestjes dan hebben ze bij Waltertje altijd één ding gemeen: ze worden hoe dan ook legendarisch. We hebben de komende tijd weer enorm veel om naar uit te kijken, dus of het nou gaat om karaoke of het langverwachte gala: wij maken er een feestje van. Because that’s what Walters do.
0 reacties