door: Femke Straub
De intro is geweest, de boeken zijn bezorgd en de eerste mails van school komen alweer binnen. Hoe vreselijk het ook kan voelen en hoe graag je de tijd een stukje terug wil draaien; er is echt geen manier meer om eronder uit te komen. De vakantie is afgelopen.
Noem me een dramaqueen, maar ik vind het moment dat je voor het eerst doorhebt dat de vakantie echt over is één van de meest vreselijke momenten van het jaar. Het ene moment zit je nog volop van je cocktails te genieten aan een overvolle swim-up bar op Curaaa, even later vind je jezelf weggestopt in een hokje op X5 doelloos schrijvend over melk. Ik zou willen zeggen dat er geen groter contrast bestaat, maar je hebt dan altijd nog Elton John die een duet opneemt met Britney Spears. Al is dat natuurlijk weer een heel ander verhaal.
Wat ik met dit alles probeer te zeggen, is dat ik allesbehalve klaar ben voor dit nieuwe schooljaar. Ik zou mezelf niet meteen iemand noemen die zich eindeloos vastklampt aan het verleden, sterker nog, ik ren er liever voor weg. Maar toch zou ik de vakantie nog heel eventjes willen uitrekken. Nét genoeg om nog even een boek te kunnen lezen aan een strand, of om samen met een vreemde een woordzoeker te maken in het park.
Natuurlijk kan dat ook als het geen vakantie is, maar dan heb je al snel een soort druk boven je hoofd hangen. Een vage collectie van deadlines en dossiers die je nog maar halverwege geschreven hebt. In je hoofd dan. In werkelijkheid staat er nog geen woord op papier. Hoe dan ook, iets aan vakanties geeft je het gevoel dat je de hoofdpersoon bent in een verhaal. Dat je de wereld in je handen hebt en alles helemaal kan omgooien. Dat alles mogelijk is als je er maar genoeg aan denkt. Dan is het best een domper om weer in de schoolbanken te zitten, ook al is het nog zo gezellig in het klaslokaal.
Waarschijnlijk is dat gevoel van heimwee naar de vakantie nu alleen maar erger, omdat we met z’n allen eindelijk weer echt dingen konden doen de afgelopen maanden. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar bij mij werden alle verplaatste concerten, festivals en vakanties in een heel klein stukje tijd gepropt. En dat had als perfecte bijwerking dat dat ene kleine stukje tijd voelde als de absoluut beste tijd van mijn leven. Elke dag was er wel iets, of het nou een roadtrip was naar Antwerpen of een paar keer op en neer naar Appelscha; het leven stopte nooit.
Maar nu augustus langzaam verandert naar september en ik nu toch echt mijn reparatiesemester onder ogen moet zien… wordt het stil. Althans, zo voelt het in de eerste instantie. Ik denk dat we namelijk allemaal wel herkennen dat het leven nooit zo druk is als wanneer je studie weer is begonnen. Opeens heb je elke dag tien afspraken in je agenda staan, waarvan je van de helft niet eens meer weet waar het over ging. En het beste deel is nog dat het eigenlijk nog best wel lekker voelt om al die taken weer af te vinken en je opdrachten een minuut voor de deadline in te leveren. Het zorgt allemaal voor een gevoel van voldoening.
Ik denk dat dat ook een deel is van waarom het soms zo eng kan zijn om de vakantie af te sluiten. Door het schooljaar heen ontwikkel je een soort doel, iets waar je op kan focussen om het jaar goed door te komen. In de vakantie kan je dat hele doel lekker loslaten. Niet alleen dat, je kan hem opblazen als een strandbal en er een flinke trap achteraan geven. Maar aan het begin van het nieuwe schooljaar is het weer tijd om een nieuw doel op te bouwen, of om verder te gaan waar je gebleven was.
Hoe ironisch ook, dat kan heel doelloos voelen. Maar laten we niet vergeten waarom we hier zitten. We hebben allemaal met een reden voor deze studie gekozen en halen dus op een bepaalde manier energie uit het maken van producties. Of dat nou een uitgebreide documentaire is, of een artikel over iets waar je al heel lang diep geïnteresseerd in bent. Hoe dan ook, het maakt niet uit hoe demotiverend het beginnen aan het schooljaar nu even voelt. Het plezier in de studie komt vanzelf weer terug. En als dat even niet zo is, dan hebben we altijd de feestjes nog.
0 reacties