Door: Femke Straub
Wie denkt dat de Waltertjeleden vredige eters zijn, heeft het behoorlijk mis. De picknickbanken op X2 zullen nooit meer hetzelfde zijn. Ze waren het slachtoffer van een vreetfestijn waar je u tegen zegt. Of het nou ging om broodjes, patat of pizza; het smikkelen was in volle gang. Een stel studenten met volle toegang tot alcohol en alle bezorgrestaurants ooit (in Zwolle), dat kan toch niet fout gaan? Natuurlijk wel. Het bier vloeide volop naar binnen, de flessen witte wijn werden op de grond gegooid (en snel schoongemaakt). Met een harde, alcoholische knal begon de eerste dag van de Waltertjeweek.
Nog in afwachting van een laatste bestelling begaven we ons, iets later dan gepland, naar gebouw F voor de filmavond. Daar stond de meest geschikte film voor dit gezelschap al klaar. Een epitoom van intellect; een film die je brein laat barsten van geluk. Hoe kan ik het over een andere film hebben dan Shrek?
Onder het genot van een royale hoeveelheid popcorn, chips en kapsalon, kon de film beginnen. Het feest barstte los. Niets was te gek voor de kijker. Er werd meegezongen met All Star, maar ook applaus en, jawel, boegeroep waren op hun plek. De absolute publieksfavoriet was natuurlijk Donkey, die met zijn vrij intense karakter al snel de spirituele dubbelganger van veel mensen bleek te zijn. Zélfs voor de draak werd medelijden getoond. Dan weet je pas dat je te maken hebt met een film op topniveau. Met tissues in de neus en nacho’s nog op de vloer verlieten we na negentig emotionele minuten de zaal. Uiteraard werd alles opgeruimd.
Er stonden nog veel andere activiteiten op ons te wachten. Op woensdag stond er een Waltertje Academy gepland van niemand minder dan Daniël Verlaan. Twee uur lang klonken de wildste verhalen door de torenbar van het Beugeltje. Schaterlachend, boos, of met de handen voor de mond van schrik: alle emoties kwamen voorbij. Het was een mooi begin van een avond, die nog maar net begonnen was. Om acht uur puilde de torenbar uit van de mensen, die allemaal extreem gemotiveerd waren om aan het 30-seconds toernooi te gaan beginnen. Sterker nog, iedereen was gedreven om te winnen. Er werd uitbundig in het rond gezwaaid en geschreeuwd om willekeurige woorden maar zo snel mogelijk uit te beelden. Het was een enorm gezellige avond, binnen én buiten het Beugeltje.
Aan alles komt een einde, zo ook aan de Waltertjeweek. Voor wie inmiddels een beetje moe was geworden van de afgelopen dagen, was er een perfect thema voor het afsluitende feest. In de meest comfortabele kleding arriveerde iedereen bij de pyjamaparty in het Vliegende Paard. Niet alleen klassieke pyjama’s waren te zien, maar ook kleurrijke onesies en gigantische sloffen. Sommige creatieve mensen hadden zelfs hun eigen knuffel meegenomen. Wat natuurlijk op dit feest niet kon ontbreken, was een kussengevecht. Weinig kussens hebben de avond overleefd. Al binnen vijf minuten nadat het gevecht uitbarstte, zag de grond wit van de vulling. Precies de manier waarop de vloer eruit moet zien bij een pyjamaparty.
Na dit laatste feest kon iedereen bijna meteen met outfit en al in bed rollen, en zeker voor de wat meer beschonken mensen onder ons was dat natuurlijk een fijn bijkomend voordeel. Het was een mooie afsluiter van een week waarin we Waltertje weer hebben voorgesteld aan een hele groep nieuwe mensen. Uiteindelijk kan je het succes van de week zelfs peilen door te kijken naar de vloeren op de verschillende locaties. Van witte wijn op X2, naar popcorn in gebouw F en heerlijk plakkerige vloeren in het Beugeltje. En jongens, wat lag er veel vulling op de grond van de Joy. Het was meer dan genoeg om twintig Örka’s mee te vullen. Maar dát lieve kinderen, dat is weer een ander verhaal.
0 reacties