Al bijna anderhalf jaar geleden stond ik als kid van Grady op de introductie van Waltertje. Iets wat voor mij enigszins onwerkelijk klinkt. Want ondanks dat er in mijn herinnering van die twee dagen best wat gaten zitten, weet ik alles wat ik weet nog als de dag van gisteren. Ik weet nog precies hoe snel en hoe zeer ik me waanzinnig thuis en op mijn plek voelde en hoe gemotiveerd ik daarvan raakte om bij te dragen aan dat gevoel voor alle studenten journalistiek.
Maar, zoals de Engelsen altijd zeggen, time flies when you’re having fun. Want inmiddels is bestuur McGivern al drieënhalve maand geleden ingestemd, wat voor mij de start van mijn tweede bestuursjaar inluidde, ditmaal als voorzitter. Het was best even schakelen van het penningmeesterschap naar het voorzitterschap. De eerste vergaderingen verliepen soms wat moeizaam en warrig, maar inmiddels heb ik mijn draai gevonden en loopt het een stuk beter.
Het leiden van vergaderingen is natuurlijk niet het enige wat erbij is gekomen sinds afgelopen november. Sinds de laatste ALV ben ik eigenlijk dagelijks bezig geweest met Waltertje en het bestuur. Elke dag schieten er wel dingen door mijn hoofd waarvan ik denk: ‘dit moet nog gebeuren, oh en dit ook nog’. Het is intensief, maar ik krijg er vooral ook heel veel energie van.
In redelijk korte tijd hebben we dan ook al veel voor elkaar weten te boksen. Zo hebben we al een plaatsje H voor de intro, zijn we vergevorderd met het voorbereiden van de liftwedstrijd én het Gala der Journalistiek en we zijn in samenwerking met de lustrumwerkgroep (een groep leden die zich buigt over lustrumactiviteiten dit jaar) druk bezig met meerdere hele toffe lustrumevenementen. En we zijn bezig met nieuwe statuten, een flinke klus die op het eerste oog niet superspannend lijkt, maar die wel ontzettend belangrijk is.
Kortom, alle reden om trots te zijn op mijn bestuurscollega’s. En trots ben ik zeker. We zijn in korte tijd een hechte groep geworden met zijn zevenen. De samenwerking is goed, we houden elkaar scherp en zijn er voor elkaar wanneer dat nodig is. Ik voel me ontzettend vereerd om deze zes puike pikken aan te mogen sturen, om met ze samen te werken om vrienden met ze te zijn en om ze mijn bestuur te mogen noemen.
We zitten allemaal nog bomvol ambitie en ideeën voor het komende jaar en ik kijk er ontzettend naar uit om die te bespreken en uit te voeren.
Ik zie je graag snel weer op een evenement of op school!
Moedig voorwaarts,
Jonatan
0 reacties