COLUMN: Een struggle in de social media jungle

door | 23 jul, 2024 | Columns | 0 Reacties

Door: Mart Beuker

Het verhaal begint op donderdag 29 februari. Voor het eerst in zo’n tien jaar sta ik oog in oog met een machine waar ik op de basisschool een spreekbeurt over heb gehouden: een Pistenbully. Het is een machine met rupsbanden, aan de voorkant een grote sneeuwschuiver en aan de achterkant messen om de piste glad te strijken. Mijn zusje, met wie ik op wintersport ben, stelt voor: ‘Ik maak een foto van je!’ Mijn eerste gedachte na de foto is: moet dit nu op mijn Instagram?

Facebook, Twitter (nu X), Instagram, TikTok, en zo kan je nog wel even doorgaan. Social media maken ook bij mij deel uit van mijn dagelijkse routine. Ik zie mezelf als een ‘lurker’. Ik kijk, like en deel, maar zelf posten? Nee, niet echt. De enige plek waar ik post is Instagram, maar tussen mijn laatste twee posts zat bijna een jaar, daarvoor twee jaar.

Soms kijk ik naar andere mensen die ontzettend veel posten en vraag ik me af waarom ze dat doen. Is het iets leuks? Doen ze het voor anderen? Neem X als voorbeeld. Mensen reageren en geven hun mening, delen gedachten of schrijven dingen voor de grap. Heb ik een mening? Jawel. Maar waarom zou ik die zo publiekelijk verkondigen? Als journalist is dat nog een extra vraag, maar bewaar die maar voor Reflectieve Professional. Daarnaast, wat boeit mijn mening nu? Wie gaat het zien? Ik post het, mensen zien het, en dan krijg je discussies, verschillende meningen, en word je vast een keer uitgescholden. Zonde van de tijd eigenlijk. Of discussies moeten je hobby zijn.

“Opinions are like assholes, everybody’s got one and everyone thinks everyone else’s stinks.”

― Simone Elkeles, How to Ruin a Summer Vacation

Het delen van foto’s op Instagram is wel iets persoonlijks. Je geeft een stukje van jezelf weg. Doe je dat voor anderen? Flex je even die impulsieve skivakantie die je hebt geboekt? Of zie je het als je eigen archief? Ik zou het wel willen zien als mijn eigen archief, maar dat heb ik ook in mijn galerij. Instagram is sociaal; je deelt het met de wereld. Of in mijn geval met de mensen die mij volgen, want mijn account staat op privé. Dan is de volgende vraag: zitten mijn ‘volgers’ wel te wachten op mijn posts of stories? Theoretisch zou je, als dit niet het geval is, die persoon ook niet moeten volgen. Dus never mind. Maar post ik dan voor de mensen die mij volgen of doe ik het voor mezelf?

Als we het dan hebben over voor wie, hebben we het ook nog over wat. Ik maak geen selfies en sta meestal achter de camera. Dus zoveel heb ik niet te posten. Of ik ga niet genoeg op vakantie, want daar maak je vaak wel mooie foto’s waar je op staat. Is dat dan het probleem? De vraag die vervolgens in mijn achterhoofd brandt, is: “Doe ik te weinig leuke dingen, waardoor ik te weinig leuke foto’s heb voor op mijn Instagram?” Niet voor niets lees je overal dat Instagram een rooskleurig beeld geeft; je post alleen leuke dingen.

Wat, waarom en voor wie. Drie W’s en dan heb ik er nog één: wanneer? Ik had de eer om mee te gaan op verschillende intro’s van Waltertje (zijn het dan vier W’s?). Daar worden leuke foto’s genomen van leuke dingen. Wanneer ze online komen, wordt Insta volgegooid met leuke introfoto’s. Na een week had ik nog niets geplaatst en dacht ik: moet het nu nog wel? Kom wel lekker achter de meute aan zo. Of wacht ik, maanden later, tot een donderdag en maak ik het een ‘Throwback Thursday’? Conclusie: ik post wel niets, het is nu toch al veel te lang geleden.

Dan is er nog het professionele aspect. Ik was op een alumni netwerkavond en daar was een workshop over personal branding. Lang verhaal kort: als journalist kan het nuttig zijn om te werken aan je eigen identiteit op social media. Het opent deuren en op die manier onderscheid je jezelf van je collega’s. Conclusie: post veel en wees actief! Juist, dan word je een soort journalist-influencer.

Veel keuzes, laten we teruggaan naar de pistes in Oostenrijk en de foto met de Pistenbully. Ik ben blij met de herinnering en de foto. Maar ik vond die niet leuk genoeg vergeleken met de foto’s die ik uiteindelijk wel op Instagram heb gezet. Misschien komt ‘ie ooit nog, misschien niet. Ik ben er nog niet over uit. De twijfel blijft. Ga ik actief dingen posten? Of blijft het bij kijken naar memes? Ik denk dat ik ga voor de memes.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *