Goes Global: Indy in Cluj-Napoca

door | 30 jul, 2024 | Waltertje goes Global | 1 reactie

Door: Indy Roozendal

Het was maandagavond en de eerste dag van de BiP (blended intensive program) in Cluj-Napoca, Roemenië, was ten einde gekomen. Ik zat op mijn bed, dat aan het uiteinde vaststond aan dat van mijn kamergenoot, en vroeg mij af wat ik hier nou precies deed. Zondag, het einde van deze werkweek, leek toen nog zo ver weg en ergens voelde ik een beetje heimwee. Als je mij toen had verteld dat ik vrijdagavond afscheid zou nemen van mijn nieuwe vrienden uit Polen met tranen in mijn ogen, had ik je vierkant uitgelachen. Want hoe had er zoveel kunnen veranderen in de dagen die volgden?

Ik was in Cluj-Napoca om samen met journalistiekstudenten uit heel Europa te werken aan verschillende portretten. Ieder groepje bestond uit vijf personen en had een eigen lokale artiest toegewezen gekregen. De opdracht deed mij ontzettend denken aan het eerste jaar van de opleiding journalistiek, waar we toen voor het project ‘gemeente’ allemaal een eigen persoon moesten interviewen en daar een profiel van moesten maken. Het enige verschil was nu dat je dit met zijn vijven deed over één persoon, in plaats van dat je het toen zelf mocht doen. 

In theorie had dat makkelijker moeten zijn, maar in de praktijk kon het nog wat frustraties opleveren. Wij mochten een operazangeres interviewen die uit Oekraïne was gevlucht. Heel interessant, alleen kon ze geen Engels spreken. Gelukkig hadden wij iemand in ons groepje die ook uit Oekraïne kwam, en uiteindelijk hebben wij een ontzettend mooi verhaal neergezet. Niet geheel zonder slag of stoot, maar wel door middel van een fijne samenwerking. Dit was natuurlijk niet het enige wat we die vijf dagen dat de BiP duurde hebben gedaan, maar het was wel de rode draad die alle dagen verbond.

Zo hebben we ook een excursie gedaan naar een soort kunstboerderij, hebben we verschillende cursussen gehad en zijn we naar de tv- en radiostudio van Cluj-Napoca gegaan. We hebben de generale repetitie van het Zwanenmeer gezien en ons kapot gelachen om de mensen uit Litouwen die hun volkslied gingen zingen tijdens de culturele avond. Dit zijn allemaal dingen die we hebben mogen doen onder naam van de cursus, maar de dingen die daarbuiten gebeurden hebben de toon gezet voor Cluj-Napoca. Van uitgaan naar veel te dure plekken tot Bolt-taxi’s huren die je een berg oprijden om vervolgens te horen dat de locals daar niet komen, omdat er beren en geesten zijn. Roddelsessies met Amelka op mijn bed waar alle frustraties naar buiten kwamen, tot ochtendwandelingen naar school met Zuzia, waar we genoten van de zon die op ons gezicht viel en het idee dat we misschien die middag wel zouden sporten. Spontaan een berg beklimmen met Joost en Willem, of lachen tot midden in de nacht met Lotte. Hoe kon het ook anders met de achterstand die onze kamer had vergeleken met die van de rest?

Drankjes doen met de internationale journalistiekstudenten uit Mechelen, die ik allemaal stuk voor stuk geweldig vond, en verbaasd staan om de Litouwers die een brandblusser leeg hadden gespoten in de gang van het hotel.

Ik zou zo nog vierhonderd woorden kunnen schrijven over Cluj-Napoca en de herinneringen die er in die acht dagen zijn gemaakt, maar er is eigenlijk maar één ding dat belangrijk is voor jullie. Wanneer je zo’n mogelijkheid krijgt, grijp die dan met beide handen aan. Twijfel niet. Schrijf die motivatie, sta open voor nieuwe ervaringen en laat je charmeren door het idee van goedkoop bier. Ik heb de BiP afgerond met een 9, maar dat is toch wel het minst bijzondere aan die week daar in Roemenië. 

1 Reactie

  1. En wat hebben we het er leuk gehad!!! Groetjes uit Mechelen ❤️

    Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *