COLUMN: De laatste generaties die zonder mobiele telefoon zijn opgegroeid

Door: Floor Deen

Ik loop een apotheek in Zwolle binnen. Ik trek een nummertje en ga zitten op een van de bankjes. Al snel merk ik dat ik me verveel tijdens het wachten. Het kost me moeite om niet voortdurend mijn telefoon erbij te pakken. Dat stomme ding. Terwijl ik worstel met mijn eigen telefoonverslaving, waar ik me gelukkig nog redelijk bewust van ben, lijken drie oude vrouwen om mij heen er een stuk rustiger bij te zitten. De vrouw rechts van mij pakt ‘De Assendorper’ erbij en leest vredig terwijl ze wacht tot haar nummertje wordt omgeroepen. De andere vrouwen links van mij kijken gewoon een beetje om zich heen en wachten ook geduldig.

Ik zou willen dat ik ging zitten in de wachtkamer en meteen om me heen zocht naar een krant of iets anders om te lezen. Maar dat is niet mijn realiteit. Mijn telefoon is altijd dichterbij en is een grotere verleiding voor mij als amusement. Nogmaals, dat stomme ding. Zelfs als ik de krant erbij zou pakken, zou ik elke paar seconden weer automatisch op mijn telefoon kijken. Alleen als ik mijn telefoon helemaal niet mee zou hebben en thuis zou laten, denk ik dat ik die krant zou kunnen lezen zonder afgeleid te raken.

Toen ik keek naar de vrouw die ‘De Assendorper’ aan het lezen was, besefte ik iets. Over een tijdje zijn er geen generaties meer die zonder mobiele telefoon zijn opgegroeid. Mijn ouders, beiden rond de vijftig jaar, behoren tot de laatste generatie die tijdens hun jeugd geen mobiele telefoon had. Bejaarde mensen die in de wachtkamer van de apotheek een krant lezen in plaats van op hun mobiele telefoon kijken, is nu nog de realiteit. Deze realiteit zal echter snel verdwijnen. Zodra mijn ouders bejaard zijn, zullen ze waarschijnlijk al meer op hun telefoon zitten dan de bejaarden van nu. Ze hebben een veel langere periode kunnen leren hoe deze apparaten werken en zijn er inmiddels ook al min of meer verslaafd aan geraakt. Na onze ouders zal onze generatie, Gen-Z, bejaard zijn. Wij zijn niks anders gewend dan op onze telefoon zitten. Wij zullen als bejaarden dan waarschijnlijk ook vooral bezig zijn met onze telefoon als we ergens moeten wachten.

Ik vind dit een angstaanjagende ontwikkeling. Op het moment dat Gen-Z bejaard is, zal er niemand meer zijn die kan zeggen: “Vroeger was alles beter, toen groeiden we nog niet op met een mobiele telefoon.” Niemand die ons meer kan herinneren aan het feit dat het zoveel fijner en beter is om af en toe die telefoon even weg te leggen. Niemand die het even kan relativeren.

Ik hoop dat er tegen de tijd dat ik bejaard ben, weer een andere ontwikkeling heeft plaatsgevonden. Een ontwikkeling waarin iedereen massaal tegen het gebruik van de mobiele telefoon is en merkt hoe slecht het voor de mens is. Ik hoop dat ik tegen die tijd in de wachtkamer van de apotheek zal zitten met een krant of een boek, of dat ik gewoon simpelweg voor me uit zit te staren.