De dag dat ik hoorde dat ik bij Hart van Nederland aan de slag mocht gaan als stagiaire, herinner ik me nog als de dag van gister. Na een kennismaking op de redactie en het inleveren van een opdracht werd ik op X4 gebeld. ‘Hoi Ilona, heb je even de tijd om te bellen?’ Ik dacht, ‘shit, daar gaat de stage’. Maar het tegendeel werd bewezen.
Inmiddels ben ik al helemaal in een ritme gekomen van vroeg opstaan. Ik ben naar Zwolle verhuisd zodat ik minder vroeg zou moeten opstaan, maar dat heb ik maar een aantal maanden volgehouden. Nu gaat mijn wekker doorgaans tussen vijf en zes uur in de ochtend, maar mij hoor je niet klagen.
Op de redactie werk ik op verschillende plekken. Ik tik verhalen voor online, bereid items voor de dag zelf voor, kijk vooruit en plan toekomstige items in. Als klap op de vuurpijl werk ik ook nog aan de socials, waar ik foto’s en video’s edit.
De dag begint altijd met een half uur tot een uur nieuws vergaren. We speuren alle nieuwssites af, van NOS tot Omroep Zeeland. Daarnaast lezen we de landelijke en regionale kranten en kijken we wat ons opvalt. Het belangrijkste bij Hart (bijna niemand zegt hier Hart van Nederland) is dat het verhaal menselijk gemaakt kan worden.
De truc is om naar vijf factoren te kijken: wie vindt er iets van, wie heeft er last van, wie doet zoiets, het zal je maar gebeuren en wtf?. Als extra toevoeging zoeken we naar iets nieuws. Dit is wat de stage ook leuk maakt voor mij. Mijn grootste nachtmerrie is namelijk om te werken bij de NOS of een andere harde nieuwszender.
Ik wil het harde nieuws gewoon niet maken. Hier zetten wij het harde nieuws in om er een ‘klein’ item van te maken. Zo is er bijvoorbeeld in heel Nederland een zwembadtekort. Wij gaan dan langs bij een zwembad in Schiedam dat gesloten wordt en waar inwoners nog voor strijden met een kleinschalig protest.
Ik ben geen verslaggever. Ik bereid de items dusdanig voor dat de verslaggever eigenlijk niets meer zelf hoeft te bedenken. Ik bel iedereen die in het item komt om een voorgesprek te voeren. In mijn eerste week heb ik al meer dan zestig telefoontjes gepleegd, dus van belangst is hier geen sprake. .
Buiten mijn reguliere stagewerkzaamheden krijg ik vanuit Talpa volop de kans om mijzelf als journalist te ontwikkelen. Zo heb ik mijn eerste Impuls Week achter de rug. Hierbij kun je je aanmelden voor diverse masterclasses binnen en buiten je werkveld. Hierdoor mocht ik een uitzending regisseren en presenteren en ik heb zelfs een LINDA.-editie gemaakt.
Het leukste vind ik toch de werksfeer. Het is hier ontzettend gezellig en ik word totaal niet als stagiair behandeld. Ze zien mij als volwaardig redacteur en zo voel ik mij ook. Ik mag mijn eigen passies omzetten in interessante items en krijg uitgebreide feedback wanneer ik daarom vraag.
Later wil ik het liefst popjournalist worden. Of er een toekomst voor mij bij Hart in zit, weet ik dus niet. Wat ik wél weet, is dat ik nu honderd procent zeker ben dat ik de passie voor journalistiek weer te pakken heb. Ik ben daarom wel van plan om hier voorlopig nog even te blijven hangen, mocht het mij gegund worden natuurlijk.. Al is het maar omdat ik geen afscheid kan nemen van mijn collega’s.
0 reacties